تولید یک روبشگر سلولی غیرمخرب

روش‌های فعلی برای روبش یک سلول آنقدر مخرب هستند که تنها چند ساعت زمان
قبل از مرگ سلول در اختیار محققان قرار می‌دهند. این برای اولین بار است که
محققان می‌توانند یک ابزار غیرآلی را بدون آسیب زدن به دیواره سلولی وارد
آن کنند. بدین ترتیب می‌‌توانند تا یک هفته تمام فعالیت‌های درون سلول را
مطالعه کنند.
 

این روبشگر سیلیکونی به طول ۶۰۰ نانومتر که با فلز پوشانده شده است، آنقدر
به آرامی وارد غشای سلولی می‌شود که آن را روبشگر «مخفی» نامیده‌اند.

ملوش می‌گوید: «این روبشگرها به‌طور خودبه‌خودی درون غشای سلولی وارد شده و
در آنجا اتصالات قوی ایجاد می‌کنند. این اتصال آنقدر قوی است که نمی‌توانیم
آن را بیرون بکشیم. در اثر کشیدن به جای اینکه روبشگر بیرون بیاید، غشای
سلول تغییر شکل می‌دهد».

کلید اصلی وارد شدن آسان این روبشگر به‌درون غشای سلولی و تمایل غشا به
نگهداری آن، این است که مولش و همکارانش طراحی خود را بر مبنای نوعی
پروتئین طبیعی قرار داده‌اند که در غشای سلول به عنوان نگهبان دروازه عمل
کرده و ورود و خروج مولکول‌ها را کنترل می‌کند.

غشای سلولی در اصل شبیه یک دژ نظامی است. درون دیواره آن یک منطقه آبگریز
وجود دارد. از آنجایی که تقریباً تمام مولکول‌های درون بدن موجود زنده در
آب حل می‌شوند، این بخش آبگریز به‌عنوان یک مانع عمل کرده و از لغزیدن
مولکول‌های مختلف به‌درون سلول جلوگیری می‌کند. تنها راه ورود و خروج
به‌درون سلول پروتئین‌هایی هستند که به شکل پل روی این غشا عمل می‌کنند.
ساختار مولکولی این پروتئین‌ها با ساختار غشای سلول مطابقت دارد.

گام بعدی این گروه، بررسی عملکرد این روبشگر درون سلول‌های زنده است.

جزئیات این تحقیق در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences
منتشر شده است.