ساخت نانوفلاسکی با ویژگی‌های نانوراکتور و نانوراکت

محققان چینی و استرالیایی موفق به ساخت نانوفلاسکی شدند که هم می‌تواند به‌عنوان نانوراکتور و هم نانوراکت مورد استفاده قرار گیرد. این گروه نانوذرات طلا را درون این نانوفلاسک تولید کردند.

محققان نشان دادند که می‌توان از نانوذرات سیلیکا به شکل فلاسک، به‌عنوان نانوراکتور یا راکت استفاده کرد. این نانوفلاسک، کوچکترین ابزار شیشه‌ای ساخته شده توسط دانشمندان است که یک رؤیا را تبدیل به واقعیت کرده است. نانوفلاسک شیشه‌ای محصول همکاری مشترک میان محققان استرالیایی و چینی بوده که یک نانوذره توخالی است. این نانوذره، ساختاری شبیه به یک فلاسک دارد که سطح خارجی آن آبگریز و سطح داخلی آن آبدوست است. در واقع سطح خارجی این نانوفلاسک آب را از خود می‌راند و سطح داخلی آن به جذب آب تمایل دارد. بنابراین، این تضاد ویژگی ساختاری برای استفاده از این نانوذره به‌عنوان راکتور می‌تواند استفاده شود.

filereader.php?p1=main_c9e6e7b69f98f516a
دهانه این نانوفلاسک به ابعاد ۳۵۰ نانومتر است و محققان تلاش دارند تا از آن به‌عنوان راکتور استفاده کنند. در واقع از این نانوفلاسک به‌عنوان محلی برای انجام واکنش استفاده می‌شود. این گروه تحقیقاتی برای اثبات عملکرد این نانوراکتور، از آن برای سنتز نانوذرات طلا استفاده کردند. برای این کار، نانوذرات به‌عنوان ظرف، برای تولید مستقیم نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت. سپس این گروه نشان دادند که این نانوذرات طلا می‌تواند به‌عنوان کاتالیست برای احیاء ۴-نیتروفنل مورد استفاده قرار گیرد.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که این فلاسک می‌تواند به‌عنوان نانوراکت استفاده شود. برای این کار، نانوذرات آبگریز پلاتین درون آن پر و سپس درون محلول پراکسیدهیدروژن غوطه‌ور می‌شود. پلاتین موجب کاتالیز شدن فرآیند تجزیه پراکسید هیدروژن می‌شود که ماحصل این واکنش، تولید آب و اکسیژن است. خروج آن‌ها از نانوراکت موجب حرکت آن درون محلول می‌شود. با افزایش غلظت پراکسید هیدروژن، این گروه موفق به افزایش ده برابری سرعت حرکت نانوراکت شدند.