نانولوله‌کربنی تقویت شده برای نقشه‌برداری XRF

محققان انگلیسی موفق به محصور کردن ترکیبات مختلف درون نانولوله کربنی شدند و از آن برای تصویربرداری XRF از بخش‌های مختلف سلولی استفاده کردند.

یک تیم تحقیقاتی به رهبری محققان دانشگاه آکسفورد موفق به ارائه روشی شدند که با استفاده از آن می‌توان نتایج نقشه‌برداری فلورسانس اشعه ایکس (XRF) را تفسیر کرد.
تصاویر XRF برای طیف وسیعی از آنالیزهای عنصری و همچنین در بخش پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نتایج برای درک بهتر بیماری آلزایمر و همچنین مسمومیت‌های ناشی از فلزات سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مشکل موجود در این مسیر، فقدان نقشه سلولی است که با استفاده از آن تصاویر XRF را بتوان مقایسه کرد. اخیرا محققان با قرار دادن یک ماده غیرزیستی درون نانولوله‌ کربنی اقدام به ایجاد نانوبطری کردند که می‌تواند برای ایجاد نقشه سلولی مورد استفاده قرار گیرد.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Carbon nanotubes allow capture of krypton, barium and lead for multichannel biological X-ray fluorescence imaging در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است.
کریس سرپل از محققان دانشگاه کنت که در این پروژه شرکت دارد می‌گوید: « چیزی که درباره این یافته جالب توجه است، این است که عناصر غیرزیستی سمی بوده و به‌صورت گازی هستند اما ما موفق به وارد کردن آن درون نانولوله کربنی شدیم و در نهایت یک نانوبطری ایجاد کردیم.»
سرپل می‌افزاید: «با استفاده از محتویات این نانوبطری، نظیر باریم، سرب یا کریپتون گازی، تصویربرداری XRF می‌تواند کاربرد وسیع‌تری پیدا کند به طوری که امکان بررسی رفتار پروتئین‌هایی که دارای فلز هستند و نقش آنها در سلامتی فراهم می‌شود.»
او می‌گوید: « نانولوله‌ کربنی دارای پتانسیل بالایی در حوزه‌های مختلف است. نتایج این پروژه نشان داد که کاربردهایی وجود دارند که نانولوله کربنی می‌تواند به‌صورت انحصاری در آنها نقش آفرینی کند.»
از این فناوری می‌توان برای سم‌شناسی فلزات سنگین استفاده کرد. همچنین با این راهبرد می‌توان عناصر رادیواکتیو را به‌صورت ویژه وارد تومور سرطانی کرد. یکی از کاربردهای این فناوری در تصویربرداری‌هایی نظیر MRI است.
این روش امکان تصویربرداری از سلول‌ها توسط XRF را فراهم می‌کند و به محققان اجازه می‌دهد تا بخش‌های مختلف درون یک سلول را به‌صورت کنترل شده مورد مطالعه قرار داد.
در این روش امکان محصور کردن ترکیبات گازی درون نانولوله کربنی وجود دارد.