محققان با استفاده از نانولوله‌های کربنی موفق به نمک‌زدایی از آب شدند. در این پروژه با شکستن پیوند هیدروژنی و ایجاد بار منفی روی نانولوله، مولکول‌های آب عبور کرده و از عبور یون‌های منفی نمک جلوگیری می‌شود.
استفاده از نانولوله‌کربنی به‌عنوان فیلتر نمک‌زدایی از آب
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه نورث‌ایسترن به دنبال طراحی سامانه‌ای است که در آن از نانولوله‌های کربنی برای تصفیه آب استفاده می‌شود. این سامانه با سرعت بالا و هزینه کم می‌تواند آب را نمک‌زدایی کند. این محققان برای نمک‌زدایی از نانولوله‌ها به‌عنوان فیلتر جداکننده نمک استفاده کردند.
نانولوله‌های کربنی به دلیل ابعاد بسیار کوچکشان با انجام ترفندی می‌توانند مولکول‌های آب را به راحتی از خود عبور داده و نمک را به دام اندازند. برای به دام افتادن نمک و عبور آب، لازم است پیوندهای هیدروژنی شکسته شوند تا عبور آب با سرعت اتفاق افتد. اما وجود بار منفی روی نانولوله‌های کربنی موجب می‌شود تا اجسام باردار به سادگی قادر به عبور نباشند؛ بنابراین نمک‌ها که دارای یون منفی هستند امکان عبور را از دست خواهند داد.
منی وانونو از محققان دانشگاه نورث‌ایسترن می‌گوید: «در حالی که نمک‌ها به دلیل داشتن بار منفی قادر به عبور از نانولوله کربنی نیستند، اما مولکول‌های آب که خنثی هستند، هر چند که ابعاد درشتی دارند، به راحتی از میان نانولوله‌ها عبور می‌کنند.»
این پروژه با همکاری آزمایشگاه ملی لورنس در کالیفرنیا انجام شده‌است. نتایج این پروژه که در نشریه Science به چاپ رسیده، می‌تواند منجر به ارائه روش جدیدی برای نمک‌زدایی از آب شود. همچنین این نتایج می‌تواند مسیرهای تازه‌ای در بخش امنیت آب ایجاد کند. این پروژه نشان می‌دهد که نانولوله‌های کربنی ابزار مناسبی برای نمک‌زدایی هستند، خواه به‌صورت طبیعی به‌دست آمده باشند یا توسط محققان سنتز شده باشند.
