محققان ژاپنی نشان دادند که با استفاده از پلی‌اکسومتالات (POM) می‌توان خواص فتولومینسانس نقاط کوانتومی را ارزیابی کرد. از نتایج این پروژه می‌توان برای تولید نقاط کوانتومی با خواص نشری بهتر استفاده نمود.
امکان ارزیابی خواص لومینسانس نقاط کوانتومی با پلی‌اکسومتالات‌ها
تسویا کیدا و همکارانش از دانشگاه کوماموتو نشان دادند که پلی‌اکسومتالات‌ها می‌توانند برای ارزیابی فتولومینسانس نقاط کوانتومی استفاده کرد. آن‌ها نشان دادند که پلی اکسومتالات‌ها که معمولاً به عنوان کاتالیست یا در الکتروشیمی و فتوشیمی استفاده می‌شوند، می‌توانند برای آنالیز نشر فتولومینسانس نقاط کوانتومی مورد استفاده قرار گیرند.
نقاط کوانتومی نانوبلورهایی با ابعاد بسیار کوچکی هستند. این مواد که ۴۰ سال قبل کشف شدند، خواص فتولومینسانس بسیار قوی دارند. این خواص به ابعاد و شکل نقاط کوانتومی بستگی دارند. این خواص فتولومینسانس برای کاربردهای مختلف از زیست‌تصویربرداری گرفته تا دیودهای نشر نور قابل استفاده هستند.
تحقیقات یک دهه گذشته نشان می‌دهد که می‌توان نقاط کوانتومی با خواص فتولومینسانس تولید کرد، اما به دلیل ناپایداری کاربرد زیادی ندارد. از این رو تحقیقات به‌سوی تولید نقاط کوانتومی ارزان و غیرسمی سوق پیدا کرده است. پژوهشگران در این مسیر به دنبال چگونگی تغییر ابعاد، مورفولوژی و فتولومینسانس در نقاط کوانتومی دی‌اکسید قلع هستند تا در نهایت نانوبلورهای نیمه‌هادی غیرسمی تولید کنند. نشر نور در این نقاط متأثر از نقص بلور در آن‌ها است.
محققان این پروژه با استفاده از روش فاز مایع، نقاط کوانتومی دی‌اکسید قلع ساختند که ابعاد آن‌ها با استفاده از تغییر دما قابل کنترل است. همه این نقاط دارای تابش فتولومینسانس هستند، اما زمانی که ابعادشان ۲ نانومتر است، شدت تابش به بیشینه مقدار خود می‌رسد.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از POMها موفق به ارزیابی مقدار کاهش نشر فلورسانس در این ترکیبات شدند. POM نشر را در نقاط کوانتومی دی‌اکسید قلع در طول موج‌هایی کاهش داد. این گروه موفق به کشف پیک جدیدی در طول موج ۴۱۰ نانومتر شدند که پیش از این دیده نشده بود.
نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای با عنوان Synthesis of Highly Luminescent SnO2 Nanocrystals: Analysis of their Defect-Related Photoluminescence Using Polyoxometalates as Quenchers در نشریه Advanced Functional Materials منتشر شده است.
