محققان به بررسی مقاومت نانوفوم‌ها در برابر تابش پرداخته‌اند. نتایج آنها نشان می‌دهد که نانوفوم‌ها دارای پتانسیل بالایی در مقاومت در برابر تابش‌ها مخرب هستند. نتایج این کار می‌توان برای تولید ادوات فضایی که در معرض تابش شدید و مخرب در فضا است مفید باشد.
استفاده از نانوفوم‌ها در تولید مواد مقاوم در برابر تابش
محققان به بررسی مقاومت نانوفوم‌ها در برابر تابش پرداخته‌اند. نتایج آنها
نشان می‌دهد که نانوفوم‌ها دارای پتانسیل بالایی در مقاومت در برابر تابش‌ها
مخرب هستند. نتایج این کار می‌توان برای تولید ادوات فضایی که در معرض تابش
شدید و مخرب در فضا است مفید باشد.
آسیب پرتوهای رادیواکتیو یکی از نگرانی‌های دانشمندان در به‌کارگیری این
فناوری است. برای مثال مهندسان سفینه‌های فضایی نگران تابش‌های مخرب از
راکتور به‌کار رفته در سفینه‌ها هستند که می‌تواند در دراز مدت روی مواد و
نیروی انسانی تاثیر منفی بگذارد. ناسا اعلام کرده است که خطر قرار گرفتن در
معرض تابش‌های فضایی، مهمترین فاکتور محدود کننده نیروی انسانی در ماموریت‌های
طولانی مدت فضایی است. تاکنون تحقیقات بسیاری روی حفاظت از این خطر انجام
شده است.
خوزه آلفردو کاریو، از آزمایشگاه ملی
آلماوس، می‌گوید: «مهندسی محل تماس، راهی برای بهبود مقاومت مواد در برابر
شرایط سخت و افزایش تحمل آنها در برابر تابش‌ها است». انواع محل‌های تماس
مورد بررسی قرار گرفته‌اند به‌ویژه آنهایی که توسط دو فاز جامد مختلف ایجاد
شده‌اند. خوزه آلفردو کاریو می‌افزاید: «تا کنون کسی روی محل تماس حفره-
ماده مطالعه نکرده است. این نوع محل تماس احتمالا بهترین محل تماس برای
به‌کارگیری است». فوم‌ها موادی‌اند که دارای محل تماس بسیار زیادی هستند.
این محل‌ها به‌دلیل قدرت جذب غیراشباعی که به مدد وجود سطوح آزاد در آنها
وجود دارد، برای مقاومت در برابر تابش بسیار ایده‌آل هستند.
نانوکامپوزیت‌ها، مواد نانوفازی و نانوفوم‌ها قادرند مقاومت غیر معمولی در
برابر تابش داشته باشند.
در پروژه‌ای که اخیرا توسط گروه تحقیقاتی خوزه آلفردو کاریو با همکاری
محققان آزمایشگاه ملی لورنس انجام شده و نتایج آن در نشریه Nano Letters به
چاپ رسیده است، به این نتیجه رسیده‌اند که نانوفوم‌ها می‌توانند در برابر
تابش مقاومتی خوبی از خود نشان دهند.
این پروژه ترکیبی از شبیه‌سازی و کار آزمایشگاهی است. برای اولین بار با
استفاده از مدل‌های بسیار ساده‌ای نشان داده شد که درون نانوفوم‌ها فضایی
وجود دارد که می‌تواند مقاومت آنها را در برابر تابش افزایش دهد. ایده شروع
این پروژه به این حقیقت باز می‌گردد که حفره‌ها قادرند تابش‌ها را جذب و از
بین ببرند. اگر تابش اتفاق بیافتد بدون این که فوم گداخته گردد، آنگاه فوم
قادر به مهار تابش خواهد بود.
این کار تحقیقاتی نشان می‌دهد که تحقیقات بیشتر روی رفتارهای تابشی
نانوفوم‌ها می‌تواند منجر به تولید مواد مقاوم در برابر تابش شود.
نانوفوم‌ها مواد بسیار گران‌قیمت و پیچیده‌ای هستند. اگر بتوان راهی برای
تولید ارزان آنها در مقیاس صنعتی پیدا کرد آنگاه می‌توان از آنها به‌عنوان
مواد مقاوم در برابر تابش استفاده کرد.
