وعده نانوذرات بعنوان حامل‌های دارورسان

شرمالی گوناواردنا محقق دانشگاه بوفالو نشان داده است که ORMOSIL، طبقه جدیدی از نانوذرات، می‌تواند بطور موفقیت‌آمیزی بدرون مغز حشرات نفوذ کند و سلول‌ها و خود حشرات حتی بعد از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این نانوذرات، سالم بمانند.

شرمالی گوناواردنا محقق دانشگاه بوفالو نشان داده است که ORMOSIL، طبقه
جدیدی از نانوذرات، می‌تواند بطور موفقیت‌آمیزی بدرون مغز حشرات نفوذ کند و
سلول‌ها و خود حشرات حتی بعد از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این
نانوذرات، سالم بمانند.

این نانوذرات، که با پروتئین‌های فلورسانت برچسب‌گذاری می‌شوند، نوید حامل‌های
بالقوه‌ای برای تحویل دارو می‌دهند.

 
لکه‌های قرمز روشن در این تصویر میکروسکوپی هم‌کانونی خوشه‌هایی از نانوذرات
ORMOSIL در آکسون‌های یاخته‌های عصبی کرم میوه هستند.
گوناواردنا بطور ویژه علاقمند به استفاده از ORMSIL – سیلیکایی که بطور آلی اصلاح
شده است – در هدفگیری مشکلات درون اعصاب است که ممکن است به اختلالات عصبی مانند
بیماری آلزایمر مرتبط باشند.

مطالعه جدید روی کرم میوه گامی بسوی این اتفاق است، که نشان می‌دهد که قرار گرفتن
طولانی مدت در معرض ORMOSIL، از طریق تنفس و تغذیه، باعث آسیب به حیوان نمی‌شود.

گوناواردنا گفت: “ما دیدیم که بعد از تزریق این نانوذرات به کرم میوه، ORMOSIL
بیشتر به درون روده‌ها و پوست وارد می‌شوند. ولی با گذشت زمان، در کرم‌‌های جوان‌تر،
شما می‌توانید آنها را در مغز ببینید. این نتایج واقعا جالب هستند، زیرا این ذرات
هیچ اثرات سمی روی کل ارگانیسم یا سلول‌های عصبی ندارند.”

در این سیستم بزرگراه عصبی، مسئله‌ای که ممکن است رخ دهد انسداد آکسونی است، که
مشابه یک گره ترافیکی در اعصاب است. پروتئین‌ها بصورت انبوه در طول آکسون تجمع پیدا
می‌کنند.

این پژوهشگران نمی‌دانستند که آیا این موانع سهمی در بی‌نظمی‌های عصبی مانند
بیماری‌های آلزایمر یا پارکینسون، که با افزایش غیرمعمول پروتئین‌هایی بنام آمیلوید
و لیوی مشخص می‌شوند، دارند یا نه.

ولی نشان داده شده است که پروتئین‌های پیش‌ران آمیلویدی که در بیماری آلزایمر وجود
دارند در انتقال آکسونی نقش دارند و اگر معلوم شود که موانع آکسونی یک شاخص اولیه
برای تخریب عصبی مشاهده شده در بیماری آلزایمر هستند، حذف این انسدادها ممکن است
مانع از بروز بیماری شده یا آن را بتاخیر اندازد.

این همان جایی است که ORMOSIL وارد می‌شود: گوناواردنا امیدوار است که از این
نانوذرات برای هدفگیری داروها به گره‌های پروتئینی در طول آکسون‌ها استفاده کند و
این تجمعات را از بین ببرد.

مرحله بعدی این تحقیق، پیدا کردن راهی برای اتصال این نانوذرات به پروتئین‌های
موتوری است.

این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی PLoS ONE منتشر
کرده‌اند.