نانوذراتی که برای شناسایی مالاریا می‌توان به کار برد

محققان با استفاده از ترکیب نانوذرات و آنتی‌بادی موفق به ساخت ابزاری برای شناسایی مالاریا شدند. برای این کار تنها استفاده از بزاق کافی است.

چان هوی و همکارانش از دانشگاه تگزاس موفق به ارائه نانوذراتی شدند که می‌تواند مالاریا را به سرعت شناسایی کند. آن‌ها کیت تشخیص طبی ساختند که به راحتی فرد سالم از بیمار را تفکیک می‌کند. این دستاورد محققان نقش کلیدی در ارائه روش‌های ارزان و دقیق برای شناسایی مالاریا دارد.
هو می‌گوید که این کیت با استفاده از بزاق دهان می‌تواند فرآیند شناسایی را انجام دهد. در این کیت از ژنراتورهای مغناطیسی استفاده شده‌است. این گروه تحقیقاتی روی استفاده از نانوذرات برای به دام‌اندازی زیست‌مواد تحقیق می‌کنند. کیم، دانشجوی پسادکتری هو، پیش از این روی استفاده از نانوذرات در جمع‌آوری اطلاعات، رهاسازی مواد شیمیایی و مدیریت آب در تولید نفت کار کرده است.
کیم معتقد است، نانوذراتی که قابلیت استفاده در حوزه‌های مختلف را دارا هستند می‌توانند در پزشکی نیز استفاده شوند. این نانوذرات مساحت سطحی بالایی داشته و بسیار فعال هستند. بنابراین، قابلیت استفاده در بخش نفت، الکترونیک و پزشکی را دارا هستند.
هو می‌گوید: « روش‌های فعلی مبتنی بر نمونه خون بیمار هستند و از آنجایی که بسیاری از مردم در محیط‌های آلوده زندگی می‌کنند، احتمال بروز خطا در فرآیند وجود دارد.»
به همین دلیل محققان از بزاق برای این کار استفاده کردند. این گروه تحقیقاتی از سه نوع نانوذرات برای ساخت این کیت تشخیصی استفاده کردند که برای سه کار مورد استفاده قرار می‌گیرد: وارد آوردن فشار از طریق مغناطیس، گرم کردن و حسگری از راه دور.
این نانوذرات با استفاده از آنتی‌بادی مالاریا پوشش داده شده‌است. درصورت وجود زیست مولکول‌های مربوط به مالاریا، جذب نانوذرات می‌شوند. سپس محققان با استفاده از روش هایپرترمیا اقدام به گرم کردن نمونه می‌کنند. با این کار، آنتی‌ژن‌ها رشد کرده و در قدم بعد با استفاده از مغناطیس قابل شناسایی می‌شوند. با استفاده از یک ژنراتور، میدان مغناطیسی تولید شده که از آن برای تشخیص بیماری استفاده می‌شود. میدان مغناطیسی موجب خارج شدن ذرات آنتی‌ژن از درون بزاق می‌شود.
اگر مالاریا وجود نداشته باشد، نانوذرات به هم نمی‌چسبند و با مغناطیس از بزاق خارج می‌شوند.