نانوذرات فلورسنت هیبریدی سیلیکا با ساختار هسته-پوسته، معروف به Cornell Prime Dots یا C’Dots، از جمله نانوحامل‌های درمانی هستند که تصور می‌شد فقط با تزریق در بدن دوام دارند، اما تحقیقات جدید محققان دانشگاه کرنل نشان می‌دهد که این نانوحامل‌ها را می‌توان به صورت خوراکی نیز مصرف کرد.
یافته‌های اخیر محققان نشان می‌دهد که آنتی‌بادی‌ها در بدن انسان می‌توانند علیه پلی اتیلن گلیکول (PEG) نیز وارد عمل شوند، ماده‌ای که در لوازم آرایشی، مواد غذایی و دارو استفاده می‌شود. این آنتی‌بادی‌ها بر اثربخشی داروها می‌تواند تأثیر بگذارد. بنابراین نانوحامل‌های حاوی پلی‌اتیلن گلیکول به سرعت توسط سیستم ایمنی بدن شناسایی و دفع می‌شود.
پوکی استخوان یک چالش در حال رشد است. این بیماری استخوانی زمانی ظاهر می‌شود که توده استخوانی و تراکم مواد معدنی کاهش یافته یا استحکام و ساختار استخوان تغییر نموده و در نتیجه منجر به از دست رفتن تراکم استخوان و افزایش خطر شکستگی استخوان می‌شود.
پژوهشگران دانشگاه آلاباما پلیمروزوم‌هایی با ابعاد ۱۰۰ نانومتر ساختند که می‌توانند با موفقیت siRNAها را به تومور سرطانی برسانند.
به تازگی مقاله‌ای در Journal of Agricultural and Food Chemistry به چاپ رسیده که در آن محققان به بررسی ساختار و ویژگی‌ها و همچنین عملکرد نانوحامل‌های مبتنی بر پروتئین پرداخته‌اند.
پژوهشگران ژاپنی با استفاده از اسپری نوعی نانوحامل، موفق به بهبود کیفیت محصول شدند. آن‌ها معتقدند که با این فناوری نیاز به روش‌های اصلاح نژادی مرسوم نیست.
پژوهشگران با استفاده از نوعی نانوحامل موفق به ارسال هدفمند دارویی شدند که موفقیت پیوند سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس را افزایش می‌دهد.
گوردی و همکارانش با کمک یک کارخانه تولید شیر به نام هومستد کرمی (Homestead Creamery)، موفق به استخراج مقادیر زیادی اگزوزوم از شیر گاو شده است، اگزوزوم‌هایی که می‌تواند به‌عنوان حامل دارو به کار رود.
پژوهشگران چینی با استفاده از فناوری میکروسیالی، راهبردی برای تولید نانوحامل‌های کارآمدتر ارائه کردند که می‌تواند با سرعت بالا و کمترین تاثیر منفی روی اگزوزوم‌ها، نانوحامل‌هایی برای مقابله با تومور سرطانی تولید کنند.
با اختصاص بودجهای ویژه، دسترسی سیتوزولی و بیثباتی نانوذرات DNA با هدف طراحی و تولید نانوحامل‌های کاراتر بررسی می‌شود.