در استرالیا، سامانه‌ای هوشمند با کمک فناوری‌نانو ساخته شده که به شکل یک لوزالمعده مصنوعی عمل کرده، قند خون را رصد می‌کند و در صورت نیاز، به میزان مناسب انسولین در بدن آزاد می‌کند. پتنت این فناوری ثبت شده و نتایج روی موش‌های آزمایشگاه موفقیت‌آمیز بوده است.
به زودی تزریق انسولین هوشمند‌تر و ساده‌تر می‌شود
به لطف تحقیقاتی به رهبری مؤسسه سلطنتی فناوری ملبورن و دانشگاه موناش، فناوری «انسولین پاسخگو به گلوکز» توسعه یافته است که نیاز افراد مبتلا به دیابت برای بررسی میزان قند خون آن‌ها را از بین می‌برد.
در این پروژه محققان یک سامانه نانوقند مهندسی شده طراحی کردند که امکان تحویل انسولین سریع و پایدار را در موش‌های دیابتی امکان‌پذیر می‌کند. در این مطالعه بالینی محققان سیستم لوزالمعده مصنوعی ارائه کردند که می‌تواند انسولین را دقیقاً و هوشمندانه، فقط در صورت نیاز بدن به آن، رهاسازی کرده و قند خون را کنترل کند. دکتر سوخویر کاور بانگو از دانشگاه ملبورن و مؤسسه سلطنتی فناوری ملبورن و دکتر رونگ زو دانشگاه موناش گفتند که اگر این فناوری در انسان کار کند، فقط به دو تزریق روزانه نیاز خواهد بود.
انسولین درمانی فعلی افراد را ملزم به نظارت بر قند خون در طول روز و مصرف چندین دوز با دقت محاسبه شده بر اساس مصرف مواد غذایی، ورزش، استرس، بیماری و سایر عوامل می‌کند. برخی باید تا پنج بار در روز تزریق داشته باشند.
دستگاه‌های نظارت مداوم گلوکز، نیاز به سوراخ کردن انگشتان برای تست قند را حذف می‌کند و پمپ‌های انسولین تزریق انسولین را خودکارانجام می‌دهد، اما این دستگاه‌ها گران هستند و همیشه قادر به محاسبه مقدار صحیح انسولین نیستند.
“سیستم لوزالمعده مصنوعی” این تیم چند رشته‌ای از نانوذرات فیتوگلیکوژن برای تحویل و رهاسازی انسولین در پاسخ به سطح گلوکز در خون استفاده می‌کند. این پلتفرم مهندسی‌شده امکان تحویل انسولین سریع و پایدار گلوکز را فراهم می‌کند، به گونه‌ای که ماندگار و باهوش‌تر از سایر سیستم‌ها باشند.
زو می‌گوید که این سامانه فقط به یک تزریق در هر ۱۲ ساعت نیاز دارد و خود تنظیم شونده است. این نتایج به معنای تزریق کمتر و به طور بالقوه، بی‌نیازی به اندازه‌گیری گلوکز است.
این کشف همچنین منجر به ثبت اختراع مشترک توسط مؤسسه سلطنتی فناوری ملبورن و دانشگاه موناش و ملبورن شده است.
این تحقیق از یک کمک هزینه ایده‌های NHMRC استفاده کرده تا نوعی فناوری انقلابی را در رهایش هوشمند انسولین توسعه دهد. در حالی که تحقیقات بیشتری برای تجاری‌سازی لازم است، اما نتایج امیدوارکننده است.
کاوالیری گفت: «این تیم تحقیقاتی که شامل چندین پزشک است، اکنون امیدوار هستند بودجه خود را برای ادامه این پروژه تأمین کرده و در نهایت آزمایشات بالینی را انجام دهند.»
