محققان با استفاده از ذرات طلا، نانوزیستحسگری ساختند که میتواند با سرعت بالا کرونا را شناسایی کند و نتایج با دقت بالاتر نسبت به روشهای فعلی ارائه نماید.
ساخت نانوحسگری برای تشخیص سریع کرونا / هدف: کاهش نتایج منفی و مثبت کاذب
عفونت و وضعیت سیستم ایمنی یک گروه از جمعیت، پارامترهای اصلی برای ارزیابی یک همهگیری است. برای این منظور، تشخیص آنتیژنها و آنتیبادیها از اهمیت زیادی برخوردار هستند. دستگاههایی که در حال حاضر برای این منظور استفاده میشوند، ادواتی که به عنوان آزمایش تشخیصی بر بالین بیمار یا آزمایش در نقطه مراقبت (POCT یا Point-of-care testing) نامیده میشوند، از جمله روشهای سریع برای ارزیابی این پارامترها هستند.
با این حال، حساسیت این تجهیزات نیاز به پیشرفت بیشتر دارد. دانشمندان آلمانی در مرکز هلمهولتز زنتروم درسدن روسندورف (HZDR) نانو زیستحسگری مبتنی بر نانوسیمهای طلا ساختند که برای توسعه این دستگاهها بسیار موثر بوده است. هر چند که در ابتدا این ادوات فقط برای تشخیص آنتیژنها و آنتیبادیهای کرونا در نظر گرفته شده بود، اما به نظر میرسد که این زیستحسگر نانویی قادر به تشخیص سایر نشانگرهای زیستی نیز است.
بیشترین کاستی زیستحسگرهای POC که در حال حاضر استفاده میشود، این است که حساسیت آنها به بار ویروسی بستگی دارد. با بار ویروسی بالا، حساسیت صد درصد است، در حالی که در بار ویروسی کم، حساسیت ممکن است زیر ده درصد باشد. این موضوع میتواند به نتایج آزمایش منفی کاذب منجر شود. هدف محققان این پروژه، توسعه سیستم حسگری بود که میتواند ضمن ارائه نتایج سریع و دقیق، برای تشخیص بارهای کم ویروسی نیز استفاده شود.
برای انجام این کار، دکتر لاریزا بارابان و تیمش در موسسه HZDR از سیمهای نانویی از جنس طلا استفاده کردند که میتواند برای تشخیص ترکیبات مختلف زیستی نظیر آنزیمها، پروتئینها و آنتیبادیها استفاده شود.
این روش با طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی ترکیب شد، روشی که اطلاعاتی در مورد فرآیندهای مختلف از جمله انتقال بار و تشکیل یک لایه دوتایی الکتریکی ارائه میدهد.
بارابان درباره این پروژه میگوید: «در این کار، ما یک تراشه زیستی متشکل از شش جفت نانوسیم طلای در هم تنیده برای تشخیص آنتیژنها و آنتیبادیهای کرونا ایجاد کردهایم. این امر باعث می شود که آنتی ژنهای مرتبط با کرونا و آنتی بادیهای مربوطه که در حین و بعد از عفونت با ویروس ظاهر میشوند را تشخیص دهیم.»
در حال حاضر گفتگوهایی با صنعت در مورد چگونگی تولید این حسگر در مقادیر زیاد با هزینه کم در حال انجام است.
نتایج این تحقیق در نشریه ACS Sensors منتشر شده است.