محققان به دنبال این سوال هستند که نانوپلاستیک‌های موجود در محیط زیست چگونه می‌توانند بر سلامت انسان‌ها و حیوانات اثرگذار باشند. هر چند پلاستیک یک ماده خنثی است اما اگر ابعاد آن کوچک و غلظت آن از حدی بالاتر باشد، ممکن است روی جانداران تاثیرگذار باشد.
پروژه‌ای برای بررسی اثر نانوپلاستیک بر نوعی ماهی آغاز شد
محیط زیست به صورت مستمر با نانوپلاستیک در تعامل و تماس است. موضوع عجیب این است که، مطالعات بسیار کمی تا تاکنون انجام شده تا تأثیر قرار گرفتن در معرض نانوپلاستیک بر سلامت حیوانات را بررسی کنند.
نانوپلاستیک‌ها ذرات پلاستیکی بسیار کوچکی هستند که ناشی از تخریب اشیاء پلاستیکی بوده و موجودات زنده معمولا از طریق استنشاق الیاف در معرض میکروپلاستیک و نانوپلاستیک قرار می‌گیرند. انسان و حیوانات همچنین از طریق باقیمانده های پلاستیکی فیلترها، لوله‌ها، بطری‌ها و مصرف غذاهای آلوده از جمله منابع دیگر در معرض نانوپلاستیک قرار می گیرند. نانوپلاستیک‌ها به دلیل اندازه بسیار کوچک در مقایسه با میکروپلاستیک، کمترین نوع زباله‌های پلاستیکی هستند.
گروه‌های فیزیک، شیمی و انکولوژی جورج تاون و همچنین مرکز سرطان لومباردی، در مراحل اولیه یک مطالعه نوآورانه هستند که هدف آن درک چگونگی تاثیر نانوپلاستیک موجود در محیط زیست بر سلامت گورخر ماهی است.
ادوارد ون کورن ، استاد گروه فیزیک می‌گوید: «پلاستیک‌ها بسیار بی‌اثر هستند، بنابراین شما فکر می‌کنید که این مواد به من آسیب نمی رساند، اما هر چیزی که به اندازه کافی در محیط باشد، می‌تواند بر فیزیولوژی شما تأثیر بگذارد.»
این پروژه از طریق همکاری دیرینه در جورج تاون بین ون کورن از بخش فیزیک و سارا استول، استاد بخش شیمی وکریستوفر آلبانز، استاد بخش های انکولوژی و آسیب شناسی آغاز شد.
