محققان پوششی ساختند که روی سطح کپسولهای قابل بلع قرار میگیرد. با این پوشش، کپسول در دستگاه گوارش سالم مانده و میتواند به روده برسد و آزمایشهای مورد نظر را در بافت روده انجام دهد.
کپسول قابل بلعیدن، روده بیمار را آزمایش میکند
تشخیص و درمان بیماریهای دستگاه گوارش میتواند بسیار تهاجمی و وقت گیر باشد. کارهایی نظیر آزمایش خون و مدفوع، بیوپسی، کولونوسکوپی، آندوسکوپی، اشعه ایکس، سی تی اسکن و تصویربرداری MRI همگی کارهای زمانبر هستند اما اگر جایگزینی ساده برای آن باشد، قطعات تاثیر شگرفی در پزشکی خواهد داشت.
محققان آزمایشگاه حسگرها و محرکهای MEMS دانشگاه مریلند (MSAL) کپسول قابل بلعیدن با یک فناوری بستهبندی جدید تولید کردهاند که میتواند از اجزای کوچک آن در محیط خاص دستگاه گوارش محافظت کند.
در مقالهای با عنوانFreestanding region-responsive bilayer for functional packaging of ingestible devices که این گروه در نشریه Microsystems & Nanoengineerin به چاپ رساندند نشان دادند که چگونه این ساختار به نام FRRB میتواند از کپسول در حین حرکت در دستگاه گوارش و انجام وظایف پیچیده تشخیصی و درمانی مانند سنجش، نظارت و تحویل دارو محافظت کند.
مایکل استراکر از محققان این پروژه میگوید: «دستگاههایی به شکل کپسول با قابلیت بلع، نسل بعدی فناوری پزشکی هستند. FRRB یک راه حل ساده و در عین حال زیبا برای یکی از چالشهای اصلی توسعه این دستگاهها است. میتوان از آن برای توسعه طرحهای خلاقانه جدید استفاده کرد که به محرکها و حسگرهای حساس اجازه میدهد بدون آسیب به مناطق مورد نظر دستگاه گوارش برسند.»
برای سالهای متمادی، شرکتهای داروسازی برای رساندن دارو به بدن به مواد پاسخدهنده به pH متکی بودند. اما این پوشش که در آسپرین نیز وجود دارد به اندازه کافی مستحکم نیست تا از یک کپسول قابل بلعیدن در برابر مایعات اسیدی و جامداتی که هنگام حرکت از طریق دستگاه گوارش در مسیر رسیدن به مقصد باآن مواجه می شوند، محافظت کنند. چنین ساختارهایی باید دست نخورده باقی بماند تا اجزایی مانند حسگر یا دارو در زمان مناسب باز شوند و آزاد شوند.
FRRB که توسط گروه تحقیقاتی متمرکز بر سیستمهای میکروالکترومکانیکی (MEMS) با سابقه طولانی تحقیقات پیشگامانه در مورد کپسولهای قابل بلعیدن توسعه یافته، یک گزینه همه ایدهآل است. میتوان آن را به آسانی روی اجزای مختلف کپسول قابل بلعیدن اعمال کرد، میتواند به شکلهای مختلفی ساخته شود و میتواند از آن اجزای شکننده داخل دستگاه گوارش محافظت کند تا زمانی که به مقصد مورد نظر خود برسند، سپس حل شوند تا بتوانند عملکردهایی را که برای آن طراحی شدهاند را انجام دهند.
رضا قدسی از محققان این پروژه میگوید: «انتظار ما این است که این رویکرد تولیدی، پارادایم طراحی توسعه دستگاهها و سیستمهای میکرو/نانو/بیو کم تهاجمی را برای برنامههای نظارتی، درمان و پیشگیری مراقبتهای بهداشتی گسترش دهد.»