شرکت پاسیفیک بیسین (Pacific Basin) مستقر در هنگ کنگ که در بخش کشتیرانی پیشرو است، به تازگی تصمیم گرفته تا از روکش نانویی برای پروانه کشتی‌ها استفاده کند. این پوشش گرافنی موسوم به XGIT-Prop قرار است در کل ناوگان این شرکت مورد استفاده قرار گیرد.
استفاده از پوشش گرافنی در پروانه کشتی‌های یک شرکت هنگ‌کنگی
این پوشش عاری از مواد بیوسید، که توسط شرکت کانادایی نوآوری و فناوری گرافیتی (GIT)، ارائه شده پتانسیل افزایش عملکرد کشتی را تا ۴ ٪ دارد. این دو شرکت در بیانیه‌ای اعلام کردند که همکاری آن‌ها براساس آزمایش‌های اولیه‌ای که توسط شرکت نروژی استولت تانکرز (Stolt Tankers) انجام شده، شکل گرفته است.
به دنبال استفاده موفقیت‌آمیز و مشاهده نتایج مثبت در یکی از کشتی‌های شرکت Supramax، شرکت پاسیفیک بیسین تصمیم به استفاده از XGIT-Prop در ۴۰ کشتی در سال ۲۰۲۴ گرفته است.
فناوری گرافن XGIT-Prop Git، که توسط شرکت نوآوری و فناوری گرافیتی ساخته شده است، این پتانسیل را دارد که مصرف سوخت را کاهش داده و باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای کمتری شود. XGIT-Prop Git یک روکش سخت است که سطح اصطکاک فوق‌العاده کمی را برای افزایش عملکرد کشتی ایجاد می‌کند. این کار بدون استفاده از بیوسیدها، روغن‌های سیلیکون یا ترکیبات سمی انجام می‌شود. پیش‌بینی می‌شود این پوشش با کاهش اصطکاک بین بدنه کشتی و آب و از بین بردن رشد خزه‌های دریایی در هنگام سفر کشتی، بین پنج تا هفت درصد صرفه‌جویی در مصرف سوخت را فراهم کند. XGIT-Prop Git یک روکش مبتنی بر گرافن است که برای آزاد کردن رسوبات رشد کرده بر روی پروانه‌های کشتی و کاهش تعداد دفعات پولیش یا تمیز کردن پروانه طراحی شده است. همچنین راندمان پیشراننده پروانه را حفظ می‌کند و آسیب ناشی از کاویتاسیون را کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث کاهش انتشار سر و صدا می‌شود.
سانجی ریلان از مدیران شرکت پاسیفیک بیسین می‌گوید که از سال ۲۰۰۷ این شرکت برای حفظ سطح صاف پیشرانه و جلوگیری از نیاز مکرر به پولیش برای بازیابی عملکرد از دست رفته، سطح پره‌ها را با رنگ سیلیکون پوشش داده است. با این حال، این شرکت نتوانسته است از آسیب‌های لبه به پوشش سیلیکون روی پروانه‌ها جلوگیری کند، که این امر مستلزم زدایش کل پوشش و پوشش‌دهی مجدد است.
وی می‌گوید: «با استفاده از پوشش سخت XGIT-Prop برای کل ناوگان، ما گام پیشگیرانه‌ای به سمت شیوه‌های پایدار‌تر برداشته‌ایم. ما امیدواریم که سطح پیشرانه بدون آسیب و صاف باقی مانده و کارایی خود را در دوره‌های طولانی‌تر حفظ کند. ما پیش‌بینی می‌کنیم که کاهش قابل توجهی در تأثیر زیست‌محیطی و هزینه‌های عملیاتی داشته باشیم.»
