زخم‌هایی که دربدن افراد دیابتی ایجاد می‌شوند، به ویژه در پاها، می‌تواند به مرور زمان آن‌ها را دچار مشکلات جدی کند. از این رو بسیاری از دانشمندان روی حل مشکل زخم در افراد دیابتی کار می‌کنند. به تازگی یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه ایالتی آریزونا (ASU) راهبرد چند مرحله‌ای را تدوین کرده‌اند که نانومواد مختلفی را برای درمان زخم به کار می‌گیرند. نتایج این پروژه در نشریه Biomaterials منتشر شده است و در آن محققان یک پانسمان زخم نانویی را روی مدل موش دیابتی آزمایش کردند که نشان می‌دهد این فناوری موجب بهبود سریع‌تر زخم‌ها می‌شود.
نانومیله طلا و هیستامین به کمک درمان زخم‌های دیابتی می‌آید
جردن یارون از دانشگاه ایالتی آریزونا می‌گوید: «شفابخشی یک زخم مانند ساختن یک خانه است. شما باید قبل از اینکه لوله کشی را انجام دهید، ابتدا پایه و اساس خانه را ایجاد می‌کنید. در این فناوری، ما توجه داریم که زخم در کدام مرحله قرار دارد. درمان مناسب آن مرحله را در زمان مناسب انجام می‌دهیم.»
تجزیه و تحلیل محققان نشان می‌دهد که رویکرد آن‌ها به طور غیر منتظره‌ای جمعیت سلول‌های ایمنی را که معمولاً در زخم‌هایی دیده نمی‌شود، افزایش داده که این موضوع می‌تواند التهاب را برطرف کند. این کار یک روش جدید برای تسریع در بهبود زخم است.»
از نظر بالینی، روش استاندارد برای درمان زخم‌ها، تمیز نگه داشتن آن‌ها و استفاده از پانسمان برای محافظت از آن‌ها در هنگام بهبودی است. این رویکرد مشکل را برای بیشتر زخم‌ها حل می‌کند اما برای بیماران مبتلا به دیابت، کافی نیست. علاوه بر ایجاد گردش خون و نوروپاتی ضعیف در دیابت می‌تواند با اختلال در عملکرد سلول‌های ایمنی، بهبود زخم را مختل کند.
محققان این پروژه راهبردی را برای درمان زخم‌های دیابتی ابداع کردند و آن را با یک پانسمان متداول در یک مدل موش دیابتی مقایسه کردند.
برای اولین قدم، این تیم یک پانسمان نانومواد ابریشمی را که با نانومیله‌های طلا ترکیب کردند. از آنجا که نانومیله‌ها طلا به راحتی نور را به گرما تبدیل می‌کنند، این تیم توانست لیزر را در پانسمان هایی که بر روی زخم‌های تازه در موش ها قرار می‌گیرد هدایت کند و گرمایی را تولید کند که به سرعت زخم را مهر و موم کرده و سطح بالایی از محافظت را فراهم می‌کند.
یارون توضیح داد که در این راهبرد، محققان هیستامین را به ترکیب پانسمان اضافه کردند، یک ترکیب بیوشیمیایی طبیعی تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن که نقش مهمی در التهاب، رشد رگ‌های خونی و واکنش‌های آلرژیک ایفا می‌کند.
التهاب پاسخ اولیه بدن در برابر صدمات است، اما در نهایت فروکش می‌کند تا بدن بتواند بازسازی شود. با این حال، زخم‌های دیابتی می‌توانند در مرحله اول به دام افتاده و التهاب مداوم و درجه پایین را همچنان داشته باشند که این امر روی بهبود زخم تاثیر منفی دارد. محققان برای بستن زخم و محافظت از زخم‌های دیابتی در موش‌ها، یک پانسمان نانویی ابریشمی را با نانومیله‌های طلا ارائه کردند. نتایج نشان داد که درمان زخم با سرعت بالایی انجام می‌شود.
