یافته‌های اخیر محققان نشان می‌دهد که ارتباط از طریق نانولوله‌ها، دلیل موفقیت جلبک سبز آبی است. این جلبک‌ها با این روش می‌توانند مواد مغذی را بین هم مبادله کنند.
جلبک‌های اقیانوسی هم از فناوری‌نانو استفاده می‌کنند!
یک میلی‌لیتر آب دریا می‌تواند حاوی نیم میلیون سلول باشد. این رقم بسیار زیاد بوده و نشان از حجم بالای میکروب‌ها در یک قطره از آب دریا دارد. گونه‌های مختلفی از موجودات در آب دریا زندگی می‌کنند که زندگی پر رمز و رازی را دارند. به عنوان مثال، جلبک‌های سبز آبی یکی از موجودات رایج در آب دریاها هستند؛ این باکتری‌ها برای تولید انرژی به نور خورشید نیاز دارند. تنها با دو گونه، آن‌ها مسئول یک چهارم تولید انرژی اقیانوس هستند. این جلبک‌ها همچنین بر وجود مواد مغذی مهم در آب تأثیر می‌گذارند.
هرچند که آن‌ها بسیار فراوان هستند، اما اکنون به نظر می‌رسد که ما مطالب زیادی را در مورد آن‌ها نمی‌دانیم. دانشمندان کشف کرده‌اند که وقتی سلول‌های هر دو گونه به هم می‌رسند، با تشکیل یک نانولوله از سلولی به سلول دیگر با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
این پل‌های موقت ممکن است به این سلول‌ها اجازه دهند تا مواد مغذی بیشتری جذب کنند، زیرا سطح آن‌ها را افزایش می‌دهند. همچنین ممکن است آن‌ها از این ارتباط برای تبادل DNA، پروتئین و سایر مواد با یکدیگر استفاده کنند، چیزی که در سایر گونه‌های باکتریایی نیز دیده شده است.
نانولوله‌ها می‌توانند موفقیت جلبک‌های سبز آبی را در مکان‌هایی که به طور طبیعی مواد مغذی کمی وجود دارد، توضیح دهند. در هر صورت، این یافته اخیر محققان اطلاعات مهمی در مورد تکامل و عملکرد این نوع موجودات دریایی در اختیار محققان قرار می‌دهد.
