یافتههای اخیر محققان نشان میدهد که پوسته سختپوستان نظیر خرچنگ را میتوان در افزایش ماندگاری مواد غذایی به کار برد. محققان دانشگاه مریلند مواد زائد غذاهای دریایی را به گونهای مهندسی کردهاند که آفتکشها و علفکشهای شیمیایی را از محصولات غذایی حذف کند و عمر مفید و ماندگاری آنها را افزایش دهد، کشفی که میتواند کاربردهای گستردهای در حفظ محصولات کشاورزی داشته باشد.
تبدیل پسماند غذاهای دریایی به افزودنی که ماندگاری مواد غذایی را افزایش میدهد
این فناوری جدید که از مشتقاتی از پوسته خرچنگ و میگو ساخته شده است، برای تشکیل یک لایه نانوکریستال نازک میکروسکوپی بر روی محصولات طراحی شده است. این لایه نانویی، بقایای مواد شیمیایی را از بین میبرد. نتایج این کار که با همکاری محققان دپارتمانهای علوم و مهندسی مواد (MSE) و مواد غذایی و علوم تغذیه (NFSC) انجام شده، در مجله Matter منتشر شده است.
کوین وانگ، استاد علوم تغذیه و غذایی گفت: «این کار راهحلی مناسب برای بهبود ایمنی مواد غذایی مرتبط با زندگی روزمره ما ارائه میدهد.»
باقیماندهی آفتکشها در میوهها و سبزیجات با مشکلات شدید سلامتی، از جمله افزایش خطر ابتلا به سرطان، اختلال کمتوجهی بیش فعالی و بیماری آلزایمر مرتبط است.
پاک کنندههای معمولی خانگی، از محلولهای سرکه و نوشابه گرفته تا جایگزینهای پرهزینهتر مانند پراکسید هیدروژن و ازن، به طور گسترده برای حذف آفتکشها و علف کشها استفاده میشوند، اما آنها یا بی اثر هستند یا به ظاهر و طعم محصول آسیب میرسانند. فرآیند شستشو نیز ممکن است به دلیل آسیبهای کوچک مانند کبودیهایی که روی سطح میوهها ایجاد میشود، عمر مفید را کوتاه میکند.
برای رفع این مشکل، محققان نوع جدیدی از مواد متخلخل ساخته شده از کیتوزان (که به وفور در ضایعات صدفها وجود دارد) و مس که خاصیت ضدمیکروبی دارد، ساختند و یک لایه نازک روی توت فرنگی اسپری کردند.
محققان از یک اپلیکیشن گوشی هوشمند استفاده کردند که مصرفکنندگان میتوانستند در خانه از آن برای بررسی سطح باقیمانده مواد شیمیایی استفاده کنند که این ماده جدید در جذب آنها موثر بود. این پوشش همچنین ماندگاری میوه را افزایش داد و به راحتی شسته میشد.
این فناوری فقط از مواد شیمیایی و ترکیباتی تشکیل شده است که عموماً به عنوان مواد ایمن (GRAS) شناخته میشوند.