به تازگی جراحان دانشگاه منچستر یک ایمپلنت نازک مانند نوار چسب ساخته شده از گرافن را روی قشر خارجی بیماری قرار دادند. این ایمپلنت که توسط شرکت اینبرین نروالکترونیکس (INBRAIN Neuroelectronics) ساخته شده در بیرونی‌ترین لایه مغز بیمار کاشته شد تا به عنوان رابط مغز و کامپیوتر عمل کند، دستگاهی که سیگنال های مغز را جمع آوری و رمزگشایی می کند. اینبرین نروالکترونیکس در میان چندین شرکت، از جمله نرولینک ایلان ماسک، در حال توسعه رابط‌های مغز و کامپیوتر( BCI) است.
ایمپلنت نانویی روی مغز یک بیمار قرار گرفت
کارولینا آگیلار، مدیر عامل و یکی از بنیانگذاران اینبرین نروالکترونیکس می‌گوید: «ما قصد داریم محصولی تجاری داشته باشیم که بتواند رمزگشایی مغز و نقشه‌برداری از آن را انجام دهد و در انواع اختلالات مورد استفاده قرار گیرد.»
نقشه برداری مغز روشی است که برای کمک به جراحی مغز از آن استفاده می‌شود. به عنوان مثال، جراحان هنگام بیرون آوردن تومور مغزی، الکترودهایی را روی مغز قرار می‌دهند تا محل عملکرد حرکتی و گفتاری را در مغز تعیین کنند تا بتوانند با خیال راحت تومور را بدون تأثیر بر توانایی بیمار در حرکت یا صحبت کردن، خارج کنند.
در طی این جراحی، ایمپلنت در مدت زمان ۷۹ دقیقه نصب شد. بیمار قبلاً تحت عمل جراحی مغز برای برداشتن تومور قرار گرفته بود و به این آزمایش رضایت داده بود. در آن زمان، محققان مشاهده کردند که دستگاه اینبرین نروالکترونیکس قادر بود بین بافت مغز سالم و سرطانی با دقت در مقیاس میکرومتر تمایز قائل شود.
دانشگاه منچستر محل اولین مطالعه رابط شرکت اینبرین نروالکترونیکس در انسان است که دستگاه گرافن را بر روی حداکثر ۱۰ بیمار که به دلایل دیگری تحت عمل جراحی مغز قرار گرفته‌اند، آزمایش خواهد کرد. هدف از این مطالعه که توسط پروژه پرچمدار گرافن کمیسیون اروپا تامین می‌شود، نشان دادن ایمنی گرافن در تماس مستقیم با مغز انسان است.
دیوید کوپ، جراح مغز و اعصاب که این عمل را انجام داد، می‌گوید که دستگاه اینبرین نروالکترونیکس نسبت به یک الکترود معمولی انعطاف‌پذیرتر است و اجازه می‌دهد تا با سطح مغز بهتر مطابقت داشته باشد. او می‌گوید: «از دیدگاه جراحی، این بدان معناست که احتمالاً می‌توانیم آن را در مکان‌هایی قرار دهیم که پیش از این قرار دادن الکترود برایمان دشوار باشد. الکترودهای اصلی مورد استفاده برای نقشه برداری مغز دیسک‌هایی از پلاتین ایریدیوم هستند که در سیلیکون قرار گرفته‌اند.»
در مقابل، دستگاه اینبرین نروالکترونیکس یک صفحه شفاف است که روی سطح مغز قرار می‌گیرد. ضخامت آن نصف یک موی انسان است و دارای ۴۸ الکترود گرافنی است که هر کدام ۲۵ میکرومتر هستند. این شرکت در حال توسعه نوع دوم ایمپلنت است که به بافت مغز نفوذ می‌کند و می تواند تحریک الکتریکی دقیقی را انجام دهد.
