دفتر هم‌اندیشی اساتید و نخبگان دانشگاه تربیت مدرس با همکاری نهاد ترویجی فناوری نانو در دانشگاه، کرسی ترویجی با محوریت ارزیابی تجربه حکمرانی فناوری نانو در ایران برگزار کردند.
کرسی ترویجی با موضوع «دو دهه حکمرانی علم و فناوری نانو در ایران» برگزار شد
کرسی‌های ترویجی نشستی علمی با ارائه متن مکتوب (چاپ شده یا نشده) صاحب‌نظر برای دفاع از نظر خود یا نظر غیر به همراه نقد ناقد یا ناقدان یا مباحثۀ علمی دو صاحب‌نظر رقیب دارای متن مکتوب در مدعای علمی که بدون داوری و بر اساس اخلاق، منطق علمی و آزادی بیان با هدف بسط فرهنگ «گفت‌وگو و نقد» برگزار می‌گردد.
در این کرسی آقای دکتر مصطفی مهین‌روستا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه مواد و انرژی، به عنوان ارائه‌کننده، آقای دکتر زحمتکش و آقای دکتر شریعتی به ترتیب اعضای هیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین و دانشگاه تربیت مدرس به عنوان ناقدین شرکت کردند. همچنین آقای مهربد مهرافزا، رابط نهاد ترویجی دانشگاه تربیت مدرس و دبیر انجمن علمی نانوبیوتکنولوژی مجری کرسی بود.
آقای دکتر مهین روستا در ابتدای جلسه به ارائه دستاوردهای علمی و صنعتی فناوری نانو در کشور و جایگاه این فناوری در نظام توسعه علم و فناوری پرداخت. وی همچنین ضمن مرور پیشرفت‌های دو دهه اخیر ایران در حوزه نانو، بر نقش کلیدی نهادهای سیاست‌گذار و دانشگاه‌ها در توسعه زیست‌بوم فناوری نانو تأکید کرد. وی در انتها پیشنهادات خود را در خصوص
پس از ارائه ایشان، جناب آقای دکتر زحمتکش، عضو هیئت علمی پژوهشگاه مواد پیشرفته دانشگاه امام حسین (ع)، با رویکردی تخصصی به نقد محتوایی و تحلیل نقاط قوت و ضعف سیاست‌های توسعه نانو در کشور پرداخت و اظهار داشت بخش قابل توجهی از برنامه‌های کشور در حوزههای توسعه فناوری به واسطه فقدان نظارت‌های کیفی موجب هدر رفت منابع شده است.
در ادامه دکتر شهروز شریعتی، عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، از منظر دوگانه حکمرانی و ناحکمرانی، الزامات سیاست‌گذاری علم و فناوری را در حوزه نانو مورد واکاوی و نقد قرار داد و برخی از چالش‌های سیاست‌گذاری علمی در ایران را با تاکید بر زیست‌بوم و کنش‌گران نانو در کشور برشمرد.
این برنامه روز ۱۸ اسفند ماه در دانشکده علوم زیستی دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد. شایان ذکر است این نشست، در چارچوب سلسله کرسی‌های هم‌اندیشی در حوزه علم و فناوری است و بناست این کرسی‌ها در آینده نیز با موضوعات تخصصی و به صورت بین‌رشته‌ای ادامه یابد تا بستری برای گفت‌وگوی علمی، نقد و تحلیل سیاست‌های کلان توسعه علم و فناوری در کشور فراهم شود.
