در قلب انفجار صنعتی هند، چالش آلودگی منابع آبی به معضلی جدی تبدیل شده است. اکنون یک شرکت به نام «پراسینوس تِک اینوویشنز» (Prasinos Tech Innovations)، راهحلی مبتنی بر نانوحباب را ارائه کرده که نه تنها صنایع این کشور را فراتر از حد استانداردهای الزامی محیطزیست میبرد، بلکه مصرف انرژی را تا ۴۵ درصد کاهش داده و الگویی جدید از رقابتپذیری سبز را خلق کرده است.
فناوری نانوحباب کارایی تصفیه آب را در هند متحول میکند
رونق تولید در هند، اگرچه موتور محرکه اقتصاد این کشور است، اما فشار بیسابقهای بر زیرساختهای تصفیه آب وارد کرده است. در حالی که سیستمهای سنتی تصفیه پساب صنعتی (ای تی پی – ETP) و تصفیه خانههای فاضلاب (اس تی پی – STP) زمانی برای رعایت حداقل مقررات کافی به نظر میرسیدند، استانداردهای سختگیرانهی امروزی و نیاز به بهرهوری بالاتر، فناوریهای کارآمدتر و پایدارتری را طلب میکند. در این میان، شرکت پراسینوس با ارائه فناوری نانوحباب، در حال دگرگون کردن نگرش صنایع به مقوله تصفیه آب است.
چالشی که تولیدکنندگان با آن روبرو هستند، ساده اما بسیار مهم است. سیستمهای سنتی ETP و STP مقادیر عظیمی از انرژی را مصرف میکنند در حالی که نتایجی ناپایدار و گاه غیرقابل پیشبینی ارائه میدهند. صنایع امروز به فناوریهایی نیازمندند که نه تنها پاسخگوی مقررات امروز باشند، بلکه آنها را برای الزامات فردا نیز آماده کنند؛ و این همه در شرایطی باید محقق شود که هزینههای عملیاتی بهطور پیوسته در حال افزایش است.
علت اصلی ناکارآمدی در بسیاری از تاسیسات ETP و STP، به ناکارایی سیستمهای هوادهی آنها بازمیگردد. در این سیستمها، تقریباً ۸۰ درصد از اکسیژن تولیدشده به هدر میرود. این اتلاف انرژی، قبضهای برق را سر به فلک میگذارد و اوپراتورها را مجبور میکند برای جبران این کمبود، به استفاده بیشتر از مواد شیمیایی پرهزینه روی آورند. این مشکل در تانکهای تصفیه با عمق بیشتر، حادتر نیز میشود، جایی که حبابهای معمولی قادر به رساندن اکسیژن کافی به مناطقی که فرآیندهای بیولوژیکی در آنجا در جریان است، نیستند.
شرکت پراسینوس، فناوری نانوحباب خود را دقیقاً برای حل این محدودیت بنیادین توسعه داده است. سیستم این شرکت حبابهایی با قطر کمتر از ۱۰۰ نانومتر تولید میکند که اندازهای حدود ۲۰۰۰ برابر کوچکتر از حبابهای مورد استفاده در هوادهی مرسوم دارند. این حبابهای میکروسکوپی رفتاری کاملاً متفاوت در آب دارند؛ آنها به جای چند دقیقه، ساعاتها در آب به حالت معلق باقی میمانند و اکسیژن را دقیقاً در همان نقاطی که فرآیند تصفیه بیشترین نیاز را به آن دارد، وارد مینماید.
گزارشهای دریافتی از کارخانههایی که فناوری پراسینوس را به سیستمهای موجود ETP و STP خود افزودهاند، حاکی از بهبودهای قابل توجه است. مصرف انرژی در این واحدها بهطور معمول تا ۴۵ درصد کاهش یافته و در عین حال، کیفیت تصفیه آب در چندین پارامتر مختلف ارتقا پیدا کرده است. فعالیت بیولوژیکی بهبودیافتهای که در نتیجه اکسیژنرسانی یکنواخت و پایدار نانوحبابها ایجاد میشود، اغلب نیاز به مواد شیمیایی را تا ۵۰ درصد کاهش میدهد که این خود به پسانداز مالی بیشتری منجر میشود. رویکرد نوسازی (Retrofit) که پراسینوس ارائه میدهد، برای واحدهای صنعتی قدیمیتر بهویژه ارزشمند بوده است. به جای تعویض کامل سیستمهای پرهزینه ETP یا STP، این تأسیسات میتوانند زیرساخت موجود خود را با افزودن ژنراتورهای تولید نانوحباب ارتقا دهند. این اصلاح، بهبود عملکردی فوری را بدون اختلال در روند تولید و بدون متحمل شدن هزینههای سنگین تعویض کامل سیستم، به ارمغان میآورد.
در حقیقت، پراسینوس دسترسی به فناوری پیشرفته تصفیه آب را برای صنایع هند دموکراتیک کرده است. در حالی که سیستمهای مشابه نانوحباب از تأمینکنندگان بینالمللی ممکن است چندین برابر گرانتر تمام شود، رویکرد «ساخت در هند» این شرکت، عملکردی قابل مقایسه با قیمتهایی ارائه میدهد برای تولیدکنندگان هندی کاملاً منطقی و بهصرفه است.
«آنوپام موکرجی»، بنیانگذار شرکت پراسینوس در این باره خاطرنشان میکند: «ما شاهد این هستیم که صنایع در حال درک این واقعیت هستند که عملکرد برتر محیطزیستی، در واقع موقعیت رقابتی آنها را تقویت میکند. کارایی بهتر ETP و STP مستقیماً به معنای کاهش هزینههای عملیاتی و افزایش اطمینان از ایستادن در برابر سختگیرانهترین مقررات زیستمحیطی است.»
این پیشرفت فناوری، صنعت تولید هند را در موقعیتی قرار داده است که میتواند در عرصه جهانی نه تنها بر اساس قیمت، که بر پایه عملکرد محیطزیستی نیز رقابت کند و در عین حال مزیتهای هزینهای که محرک رشد صنعتی در سراسر این کشور بوده است را نیز حفظ نماید. این همزیستی منافع اقتصادی و الزامات اکولوژیک، نقشه راهی برای صنایع دیگر کشورهای در حال توسعه نیز به شمار میرود.
