محققان در تلاش برای توسعه روش‌های تعیین توالی ژن‌های سلول‌های سرطانی به سمت روش‌های مبتنی بر آشکارسازهای نانوحفره‌ای گرایش پیدا کرده‌اند. این ایده در واقع ایجاد حفره‌هایی در مقیاس‌نانو در موادی نظیر دی‌اکسید سیلیکون و روش‌های عبور DNA از میان حفره‌ها می‌باشد. بر اساس این تئوری هنگام عبور هر باز از درون حفره، حسگر مربوطه جریان الکتریکی تولید می‌کند که نشان دهنده ماهیت آن باز می‌باشد.
