محققان دانشگاه Northwestern آمیزه‌ای از اسیدهای آمینه سنتزی ساختند که خودشان را در یک ساختار پیچیده متراکم می‌کنند. این ساختارها در رهاسازی داروها و کاربردهای مهندسی نساجی مفید باشند. هم‌اکنون این گروه تحقیقاتی یک روش غیرتهاجمی برای تصویربرداری این مواد درون بدن ابداع کرده که امکان ردگیری موقعیت این مواد را در بافت زنده فراهم می‌کند.
ردگیری نانوذرات در بافت زنده
| محققان دانشگاه نورس وسترن (Northwestern)آمیزه‌ای از اسیدهای آمینه سنتزی ساختند که خودشان را در یک ساختار پیچیده متراکم می‌کنند. این ساختارها در رهاسازی داروها و کاربردهای مهندسی نساجی مفید می‌باشند. هم‌اکنون این گروه تحقیقاتی یک روش غیرتهاجمی برای تصویربرداری این مواد درون بدن ابداع کرده که امکان ردگیری موقعیت این مواد را در بافت زنده فراهم می‌کند. دکتر ساموئل استاپ و همکارانش نانوساختارهای خودآرای پیچیده‌ای سنتز کرده‌اند که می‌توانند به عنوان نخ جراحی جهت ترمیم بافت‌ها پس از عمل جراحی به کار روند. پس از استفاده از این مواد، بدن آنها را به تدریج تخریب کرده و هضم می‌کند. اما ردگیری این فرایند به دلیل شباهت این ساختارها با بافت‌های بدن مشکل است. جهت درک چگونگی اثر بدن بر روی این مواد دکتر استاپ و همکارانش اسیدهای آمینه سنتزی جدیدی ساختند که می‌توانند پیوندهای قوی‌تری با یون‌های گادولینیوم برقرار کنند. امروزه ترکیبات دیگری حاوی یون‌های گادولینیوم جهت بهبود وضوح تصاویر به دست آمده از MRI ، به کار می‌روند. هنگامی که اسیدهای آمینه حاوی گادولینیوم به صورت انواع ساختارهای خودآرا با هم ترکیب می‌شوند، به وضوح در تصاویر MRI قابل رویت هستند. از آنجا که مقادیر زیاد گادولینیوم به دلیل سمی بودن برای سلول‌های زنده مضر است، دانشمندان با مطالعه نانوساختارهای مختلف روشی به دست آورده‌اند که می‌توان به کمک آن با استفاده از حداقل مقدار گادولینیوم، سیگنال‌های MRI را تا بیشترین مقدار تقویت کرد. دکتر استاپ و گروهش هم‌اکنون در حال مطالعه نحوه تخریب و از بین رفتن خود به خودی اسیدهای آمینه حاوی گادولینیوم در بافت‌های زنده می‌باشند. نتایج این تحقیق درمقاله‌ای با عنوان: |
| “Magnetic resonance imaging of self assembled biomaterial scaffolds” |
| در مجله Bioconjugate Chemistry منتشر شده است. خلاصه مقاله در PubMed در دسترس می‌باشد |
