گامی دیگر در رسیدن به کامپیوترهای کوانتومی

نزدیک کردن و جدا کردن دو چیز همیشه کار ساده ای نیست و اگر این اتفاق بخواهد برای دو جزء کوانتومی اتفاق بیافتد به مراتب کار سخت‌تری است. در اینجا این دو جزء بیت‌های کوانتومی هستند که هر یک حاوی اطلاعات مخصوص به خود می‌باشند.

نزدیک کردن و جدا کردن دو شیء همیشه کار ساده‌ای نیست و اگر این اتفاق بخواهد برای دو جزء کوانتومی اتفاق بیافتد به مراتب کار سخت‌تری خواهد بود. در اینجا این دو جزء بیت‌های کوانتومی هستند که هر یک حاوی اطلاعات مخصوص به خود می‌باشند.
کنترل بیت‌های کوانتومی در حالت ارتباط با بیت‌های دیگر، یا جفت شدن با آنها، جزء اساسی‌ترین مسائل در توسعه کامپیوترهای کوانتومی است. آقای Franco Nori، استاد دانشکده فیزیک دانشگاه میشیگان در ژاپن، معتقد است که ناتوانی در کنترل و مدیریت بیت‌ها و بر هم کنش بین آنها، و همچنین فعال و غیرفعال سازی انتخابی بیت، باعث می‌شود که نتوانیم از بیت‌های کوانتومی برای پردازش داده‌های کامپیوتری استفاده کنیم.
محاسبات کوانتومی چشم انداز روشنی در راه رسیدن به کامپیوترهای پیشرفته ترسیم کرده است، این کامپیوترها قادرند اطلاعات را هزاران برابر سریع‌تر از کامپیوترهای معمولی پردازش کنند. با این حال محققان این رشته هنوز راه درازی تا رسیدن به این مهم پیش رو دارند.
تیم تحقیقاتی Franco Nori، روشی جدید برای کنترل جفت‌کردن و جداکردن بیت‌ها از طریق تنظیم فرکانس بیت‌ها ارائه داده است. استفاده از فرکانس مشترک بین دو بیت بهترین راه برای جفت کردن آنهاست، در این حالت بیت‌های با فرکانس غیر مشترک از هم جدا می‌شوند، در واقع در اینجا نوعی تماس رادیویی میکرومقیاس وجود دارد.
به اعتقاد آقای Nori، روش تنظیم فرکانس با کمک مدارهای فوق هادی کوانتومی، موجب سهولت در پردازش اطلاعات کامپیوتری می‌شود. با استفاده از تعداد فراوانی بیت با فرکانس مشترک می‌توان یک خط را به صورت مدار الکتریکی ایجاد کرد که مناسب انتقال اطلاعات است. همان‌طور که در هنگام استفاده از رادیو می‌توان با تنظیم موج رادیو، ایستگاه‌های مختلفی را دریافت، در اینجا نیز با تغییر فرکانس می‌توان بیت‌های مختلفی را جفت نمود و مدارهای مختلفی را به دست آورد.
این محققان نتایج کار خود را در مقاله ای تحت عنوان

Controllable Coupling between Flux Qubits

در مجلهPhysical Review Letters به چاپ رساندند.