وضعیت نابسامان ثبت اختراعات نانو در اروپا

رشد سریع تعداد تقاضاهای ثبت اختراع در ایالات متحده و شرق آسیا قابل مقایسه با کشورهای اروپایی نیست.

رشد سریع تعداد تقاضاهای ثبت اختراع در ایالات متحده و شرق آسیا قابل مقایسه با کشورهای اروپایی نیست. برای مثال دانشگاههای اسکاتلند برای ثبت اختراعات خود در هیچ یک از سه زمینه اصلی فناوری نانو یعنی انرژی، الکترونیک و بهداشت و سلامت، اهتمام کافی ندارند.
متخصصان دانشگاه Edinburgh برای این موضوع اهمیت خاصی قائل نبوده و معتقدند اختراعات ثبت شده فقط یکی از راههای ارزیابی موفقیت در فناوری نانو است.
محصولات نانو در زمینه‌های گوناگونی از انرژی‌های تجدید پذیر گرفته تا صنایع نساجی، پزشکی و مواد آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در زمینه نانو الکترونیک، از مجموع ۳۰ شرکتی که مورد بررسی قرار گرفتند فقط ۸ درصدشان برای ثبت اختراعات خود اقدام کرده‌اند، در حالیکه همین رقم برای ایالات متحده ۲۴ درصد و برای ژاپن ۵۱ درصد است. در زمینه فناوری‌نانو در انرژی نیز وضع مشابهی وجود دارد. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ در ایالات متحده تعداد ۳۹۸ مورد تقاضای ثبت اختراع در حوزه نانو انرژی انجام شده، در حالیکه در اروپا فقط ۳۰ درصد این تعداد در دوره زمانی مشابه تقاضای ثبت وجود دارد. از طرف دیگر تعداد تقاضای ثبت اختراعات نانو در اروپا با میزان سرمایه‌گذاری‌های انجام شده هماهنگی ندارد.
یکی از معیارهای مورد استفاده سرمایه‌گذاران ریسک پذیر، بررسی وضعیت مالکیت‌های معنوی یک دانشگاه یا شرکت است. به عبارت دیگر هر چه تعداد ثبت اختراعات یک مؤسسه بیشتر باشد، احتمال سرمایه‌گذاری در آن نیز بیشتر است.
با وجود سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی که در فناوری نانو توسط اروپائیان انجام شده، کمی ثبت اختراعات جداً نگران کننده است. هر چند که تعداد ثبت اختراعات فقط یکی از راههای ارزیابی مؤسسات است، شرکت‌ها و مؤسسات اروپایی با عدم ثبت اختراعات خود، به نحوی، از منافع اقتصادی آن صرف نظر می‌کنند.