فولرین‌ها به عنوان حامل‌های متنوع و مستعد در رسانش داروها و دیگر مولکول‌های مفید طبی به سلول‌های سرطانی معروفند. با نزدیک‌تر شدن وعده به واقعیت، محققان مؤسسه بین‌المللی سرطان دانشگاه دولتی ویرجینا، عامل تصویربرداری جدیدی توسعه دادند که ۴۰ برابر از سیگنال‌های تصویربرداری مغناطیسی (MRI) امروزی که در کلینیک‌های انسانی استفاده می‌شود، قوی‌تر است.
فولرین‌های پایدار، عوامل تصویربرداری MRI قدرتمند
| فولرین‌ها به عنوان حامل‌های رسانش دارو و دیگر مولکول‌های مفید طبی به سلول‌های سرطانی معروفند. محققان مؤسسه بین‌المللی سرطان دانشگاه دولتی ویرجینیا، عامل تصویربرداری جدیدی را توسعه دادند که ۴۰ برابر از سیگنال‌های تصویربرداری مغناطیسی (MRI) امروزی پزشکی قوی‌تر است. محققان نشان دادند که فولرین C80 می‌تواند به عنوان حصار پایداری برای یون‌های گادولینیوم، عنصر کلیدی عامل‌های کنتراست MRI، عمل کند. گادولینیوم سمی است، بنابراین ایجاد یک چارچوب پایدار برای رسانش آن در بدن امری بسیار دشوار به شمار می‌رود. چگونگی قرار گرفتن گادولینیوم در فولرین، شرایط فیزیکی بهینه‌ای فراهم می‌آورد که گادولینیوم بتواند با میدان مغناطیسی در تعامل باشد؛ این کار موجب تقویت سیگنال می‌شود. همچنین محققان روش‌های به کار رفته برای تبدیل فولرین حامل گادولینیوم به انواع محلول در آب را شرح داده‌اند. در آزمایش‌های in Vitro نشان داده شد که فولرین حاوی گادولینیوم، نه تنها سیگنال‌های MRI را تقویت می‌کند، بلکه باعث تولید سیگنال بزرگ‌تردر غلظت‌های پایین می‌شود. همچنین در ادامه، تحقیقات in Vivo در زمینه تصویربرداری از تومورهای مغزی در آزمایش روی حیوانات، مشخص شد این عامل در غلظت‌های پایین به مراتب بهتر از غلظت‌های بالا عمل می‌کند. به علاوه آزمایش‌های اخیر نشان داد که عوامل تصویربرداری مبتنی بر فولرین، بیشتر از عامل‌های کنتراست گادولینیوم در تومور باقی می‌ماند، در نتیجه محدوده رشد تومور بهتر تشخیص داده می‌شود. روشی که محققان برای تولید عامل گادولینیوم استفاده کردند، می‌تواند در تولید فولرین حامل فلزات درمانی مفید مانند لوتیتیوم، تربیوم یا هولمیوم نیز به‌کار گرفته شود. مثلاً فولرین حاوی ترکیب گادولینیوم-تربیوم، می‌تواند همزمان از تومور تصویربرداری کرده، و دوز کشنده از ماده رادیواکتیو را به سلول‌های تومور برساند. تا زمانی‌که اتم‌های فلز به‌صورت پایدار درون فولرین قرار می‌گیرند، ممکن است ویژگی‌های دارویی فرمول‌های مختلف تغییر نکند. این مزیت موجب تسریع در پیشرفت درمان از طریق عوامل مبتنی بر خانواده فولرین خواهد شد. جزئیات این کار در مقاله‌ای با عنوان |
| “ In vitro and in vivo imaging studies of a new ”endohedral metallofullerene nanoparticle |
| در مجله Radiology منتشر شده است. |
