جلسه دفاعیه از پایان نامه کارشناسی ارشد با عنوان: جداسازی ترکیبات گوگردی از گاز طبیعی توسط نانولوله های کربنی توسط خانم پریسا نوری اصل در دانشگاه تربیت مدرس، با راهنمایی آقای دکتر مهرداد منطقیان، چهارشنبه۲۲ شهریور ماه ۱۳۸۵ ساعت ۱۷ بعد از ظهر در اتاق ۲۱۹ دانشکده فنی و مهندسی این دانشگاه برگزار خواهد شد.
برگزاری جلسه دفاعیه پایان‌نامه کارشناسی ارشد در رشته مهندسی شیمی
| جلسه دفاعیه از پایان نامه کارشناسی ارشد با عنوان: ” جداسازی ترکیبات گوگردی از گاز طبیعی توسط نانولوله های کربنی " ارائه کننده: خانم پریسا نوری اصل زمان: چهارشنبه۲۲ شهریور ماه ۱۳۸۵، ساعت ۱۷ مکان:اتاق ۲۱۹ دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس استاد راهنما: آقای دکتر مهرداد منطقیان علاقه مندان جهت اطلاع از نحوه اعلام زمان دفاعیه پایان نامه‌های خود اینجا را کلیک کنند. |
| چکیده: “بیشترین قسمت گاز طبیعی را متان تشکیل می‌دهد و مقادیر کمی سولفور دارد که معمولاً به صورت ترکیبات ساده مانند سولفید هیدروژن، سولفید کربونیل یا مرکاپتان‌ها می‌باشد. جداسازی ناخالصی‌های گاز طبیعی از نظر ایمنی، کنترل خوردگی، تنظیم ترکیب استاندارد محصولات، پرهیز از تشکیل هیدرات (یخ زدن) در دمای پایین، کاهش هزینه تقویت فشار گاز، جلوگیری از مسمومیت کاتالیزورهای کارخانجات دریافت کننده گاز و بالاخره رعایت حد مجاز انتشار مواد آلاینده محیط‌زیست الزامی می‌باشد. دامنه وسیعی از جریان‌های خوراک هیدروکربنی که برای تولید گاز سنتز با ریفرمینگ بخار استفاده می‌شوند، گاز طبیعی می‌باشند. سولفور یک ماده مسموم کننده شدید برای کاتالیست ریفرمینگ بخار که حاوی نیکل هست، می‌باشد. سولفور به صورت سولفید سطحی روی نیکل جذب می‌شود و برای واکنش ریفرمینگ مزاحمت ایجاد می‌کند. افت فعالیت کاتالیست می‌تواند منجر به تجزیه و متعاقباً داغ شدن بیش از حد لوله‌های ریفرمر شود که ممکن است باعث ایجاد نقص و مشکل در لوله‌ها شود. بخش اصلی H2S توسط فرآیند زیر و واکنش با SO2 به عنصر گوگرد و آب تبدیل می‌شود. |
| H2S+SO2 = 3S+2H2O |
| به علت محدودیت‌های ترمودینامیکی ماکزیمم میزان تبدیلH2S 93 تا ۹۷ درصد است که بستگی به میزان H2S گاز ورودی و تعداد تبدیل کننده‌های بکار رفته دارد. برای بالا بردن بازده این فرآیند و رساندن به میزانی که مورد نیاز کشورهای صنعتی است، تحقیقات زیادی انجام شده است. یکی از روش‌هایی که برای افزایش بازده این فرآیند می‌توان مورد استفاده قرار گیرد، بهبود کاتالیست این فرآیند است. کاتالیست با پایه کربید سیلیکون (SiC) در روش ناپیوسته در دمای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد و در روش پیوسته در دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد بالاترین کارایی را از خود نشان می‌دهد. در روش ناپیوسته، کاتالیست با پایه SiC به طور کلی وظیفه انتقال H2S ورودی ( ۲۰۰۰PPm) را به گوگرد عنصری در محدوده دمایی بین ۴۰ تا ۱۰۰ درجه سانتی گراد با بازده گوگردی نزدیک ۱۰۰% را دارد. اگر اندازه راکتور کاهش یابد، راکتور باید بتواند با سرعت فضایی بالا کار کند اما در سرعت فضایی بیشتر از h-1 0.007 یک کاهش قابل توجه در فعالیت گوگردزدایی مشاهده می‌شود که سرعت جذب پایین راکتور را نشان می‌دهد. در واقع کاتالیست به سرعت به صورت تابعی از زمان به علت بسته شدن سایت‌های فعال توسط گوگرد ته‌نشین شده، بی‌اثر می‌شود. بنابر این پیدا کردن یک سیستم جدید که اجازه اکسیداسیون انتخابی H2S در سرعت فضایی تا حد امکان بالا را بدون کاهش بیش از اندازه تبدیل یا بی‌اثر شدن کاتالیست را با زمان بدهد، مورد علاقه ماست. نانولوله کربنی چند دیواره‌ای (MWNTs) چندین مزایا برای استفاده به عنوان کاتالیست در فرآیند اکسیداسیون انتخابی H2S را دارد. ۱- بی‌اثر بودن از لحاظ شیمیایی: معمولاً در واکنش‌ها با کاتالیست با پایه الومینا با مشکل سولفید شدن روبرو می‌شویم، این مشکل در کاتالیست با پایه MWNT وجود ندارد. ۲- عدم وجود سوراخ‌های بطری مانند (bottled pores): این حفره‌ها به طور هنرمندانه‌ای زمان اقامت واکنش‌گرها و محصولات را تغییر می‌دهد و انتخابگری فرآیند را کاهش می‌دهد. در حال حاضر پایه MWNTs به جای کاتالیست دانه‌ای سنتی از قبیل کربید سیلیسیم یا آلومینا در دمای واکنش حدود ۶۰ درجه سانتی‌گراد مورد استفاده قرار می‌گیرد.” |
