محققان گروه پزشکی دانشگاه واشنگتن، شرکت سیستم‌های پزشکی فیلیپس، شرکت تصویربرداری پزشکی Bristol-Myers Squibb و دانشگاه میزوری آمریکا، توانستند از نانوذرات در دارورسانی به پلاک‌های مسدودکننده رگ‌های خونی آئورت که در جریان خون تشکیل می‌شوند، استفاده کنند. استفاده از این روش باعث کاهش مقدار مصرفی fumagillin، داروی از بین برنده پلاک که عوارض جانبی نامطلوبی را به همراه دارد، می‌شود.
شکسته شدن پلاک‌های رگ‌های خونی به کمک نانوذرات
محققان گروه پزشکی دانشگاه واشنگتن، شرکت سیستم‌های پزشکی فیلیپس، شرکت تصویربرداری پزشکی Bristol-Myers Squibb و دانشگاه میزوری آمریکا، توانستند از نانوذرات در دارورسانی به پلاک‌های مسدودکننده رگ‌های خونی آئورت که در جریان خون تشکیل می‌شوند، استفاده کنند. استفاده از این روش باعث کاهش مقدار مصرفی fumagillin، داروی از بین برنده پلاک که عوارض جانبی نامطلوبی را به همراه دارد، می‌شود.
ایجاد پلاک‌های Atherosclerotic داخل رگ‌های آئورت، ناشی از به وجود آمدن کلسترول، سلول‌های التهابی و بافت‌های سلولزی است. اگر این پلاک‌ها شکسته شوند قطعات آن ممکن است در تمام بدن حرکت کرده و مسیر جریان خون به قلب یا مغز را مسدود کرده و در نتیجه موجب حملات قلبی یا سکته مغزی شود.
Fumagillin با محدودکردن رشد رگ‌های خونی جدید می‌تواند با این پلاک‌ها مقابله کند. پلاک‌ها برای رشد خود به ذخیره خونی نیاز دارند و به این منظور رگ‌های خونی کوچکی داخل جداره شاهرگ ایجاد شده و به پلاک متصل می‌شوند. به عقیده بسیاری از متخصصان قطع این ذخیره‌های خونی موجب جلوگیری از حرکت و کاهش این پلاک‌ها می‌شود.
قبلاً محققان به کمک فناروی نانوذرات توانسته بودند این پلاک‌ها را قابل مشاهده نمایند، اما این نخستین بار است که موفق شده‌اند نشان دهند، این نانوذرات می‌تواند در رساندن دارو به محل خاص درون بدن موجود زنده هم مفید باشد.
این دانشمندان، با اتصال نانوذرات پارامغناطیسی به داروی fumagillin مانع از رشد رگ‌های خونی جدید و تغذیه پلاک‌های atherosclerotic می‌شوند. آنها همچنین این نانوذرات را به قطعه‌ای که به سلول‌های این رگ‌های خونی جدید می‌چسبد، متصل کردند، این کار باعث تجمع این نانوذرات در نقطه دلخواه شد.
علاوه بر اینها، امکان مشاهده این ذرات با استفاده از روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) هم وجود دارد و باعث می‌شود پزشکان بتوانند از این که دارو به محل مورد نظر رسیده، مطمئن شده و میزان آن را هم اندازه بگیرند و به علاوه مراحل پیشرفت درمان را نیز ملاحظه کنند.
Fumagillin می‌تواند دارای اثرات جانبی neurocogntiue بوده و دوز بالای آن باعث آسیب دیدن مغز شود. اما توانایی نانوذرات در متمرکز کردن دارو در محل مورد نظر باعث کاهش دوز دارو می‌شود.
انجام این کار، سبب می‌شود تا بسیاری از داروها که به دلیل عوارض جانبی مصرف دوز زیاد آنها، مورد تأئید قرار نگرفته، دوباره مورد توجه قرار گیرند و دانشمندان به بررسی این نکته بپردازند که آیا قرار دادن آنها روی نانوذرات می‌تواند باعث تأثیر آنها حتی در دوز پایین شده و از لحاظ پزشکی مفید باشد.
اگر چه دوز مورد استفاده این محققان ۵۰٫۰۰۰ بار کمتر از مطالعات انجام شده قبلی بود، اما درمان با این دوز بین ۶۰ تا ۸۰% رشد رگ‌های خونی جدید در پلاک‌ها را کاهش داد. به نظر می‌رسد از این روش حتی بتوان در معالجه زود هنگام بیماری استفاده نمود.
محققان به دنبال آن هستند تا بتوانند بیماری را در مراحل اولیه تشخیص داده و قبل از آن که بیمار به درمان جدی برای پیشگیری از عوارض جدی قلبی نیاز داشته باشد، بیماری را درمان کنند.
گزارشی از کار این محققان در مجله Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology منتشر شده است.
