پژوهشگران کشورمان با بهره گیری از روش‌‌های مهندسی بافت و تولید بسترهای نانومتری زیست تخریب پذیر، موفق به کشت و تکثیر سلول‌های بنیادی و تولید بافت پوستی به منظور بازسازی آسیب‌های پوستی شدند.
تولید بافت پوست مبتنی بر فناوری نانو توسط پژوهشگران ایرانی
پژوهشگران کشورمان با بهره گیری از روش‌‌های مهندسی بافت و تولید بسترهای نانومتری زیست تخریب پذیر، موفق به کشت و تکثیر سلول‌های بنیادی و تولید بافت پوستی به منظور بازسازی آسیب‌های پوستی شدند.
دکتر یوسف محمدی، مدیر تیم پژوهشی مواد زیستی و فناوری‌نانو شرکت فناوری بن یاخته با اعلام این مطلب گفت: بافت پوست تولید شده در این تحقیقات که از کشت و تکثیر سلول‌های بنیادی کراتینوسیت پوست موش تولید شده، روی مدل‌های حیوانی پیوند شده، که ارزیابی‌های صورت گرفته نشانگر شکل‌گیری کامل بافت پوستی و جایگزینی پوست جدید در محل‌های پیوند شده می‌باشد.
وی تصریح کرد: در حال حاضر مطالعات گسترده‌ای به منظور استفاده از سلول‌های بنیادی پوست انسان برای بازسازی آسیب‌های پوستی از طریق فناوری مهندسی بافت بر روی بسترهای نانوساختار تولید شده در این شرکت که مبتنی بر فناوری کاملا می‌باشد، در جریان است که امیدواریم بتوانیم تا پایان سال بافت‌های پوست و عروق کشت شده به این روش را به مرحله کلینیکی برسانیم.
دکتر محمدی تصریح کرد: اخیراً با تهیه داربست‌های کامپوزیتی متنوع با ساختار نانومتری، موفقیت‌های جالب توجهی در زمینه بازسازی استخوان و غضروف حاصل شده است که در این زمینه، تمایز سلول‌های بنیادی به سلول‌های استخوان و غضروف روی این دسته از داربست‌های کامپوزیتی با موفقیت به انجام رسیده و رشد و تکثیر سلول‌ها به خوبی صورت پذیرفته است و هم‌اکنون آزمون‌های کاشت بافت‌های استخوانی و غضروفی تهیه شده روی مدل‌های حیوانی در حال انجام می‌باشد.
ایشان خاطر نشان کردند: بافت‌های طبیعی بدن از دو جزء تشکیل شده‌اند که شامل سلول‌ها و بسترهای ماتریس مافوق سلولی است. این بسترها که معمولا ساختار پروتئینی دارند، برای استقرار سلول‌ها و رشد سه بعدی آنها ضرورت دارند. در مهندسی بافت نیز برای فراهم کردن زمینه ایجاد بافت‌ها در آزمایشگاه باید شرایطی همانند محیط طبیعی رشد سلول‌ها برای آنها فراهم کرد که بدین منظور از داربست‌هایی با خواص مکانیکی، شیمیایی و زیستی مشابه بسترهای طبیعی بافت‌های بدن که از پلیمرها یا ترکیبی از پلیمرها و سرامیک‌ها ساخته‌اند، استفاده می‌شود که در سال‌های اخیر با توسعه روش‌‌های نانو از داربست‌های زیست تخریب پذیر نانومتری استفاده می‌شود.
دکتر محمدی با اشاره به این که تحقیقات این طرح با همکاری چهار تیم تحقیقاتی سلول‌های بنیادی، بیومتریال و نانوتکنولوژی، بیولوژی مولکولی و جراحی انجام شده است، تصریح کرد: با توجه به ماهیت دو‌بعدی پوست، به نظر می‌رسد که طراحی و ساخت داربست‌های متخلخل دو و سه بعدی زیست‌تخریب‌پذیر با ساختارهای نانومتری، از پتانسیل بسیار بالایی در درمان و بازسازی سوختگی‌ها و سایر صدمات و ضایعات پوستی با به کارگیری روش مهندسی بافت برخوردار باشند و به کارگیری سلول‌های بنیادی نیز با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد این دسته از سلول‌ها، می‌تواند درمان‌های مبتنی بر مهندسی بافت بر پایه بسترهای نانومتری را بیش از پیش تقویت کند.
