محققان دانشگاه Rice توانستند با روشی جدید، آنتی‌بادی‌های مؤثر بر تومورها را به سطح باکی بال‌ها بچسبانند و با این کار رویای غلبه بر بیماری‌های سرطانی را به واقعیت تبدیل کنند.
اتصال فولرین‌ها به آنتی‌بادی‌ها جهت مصارف پزشکی
محققان دانشگاه Rice توانستند با روشی جدید، آنتی‌بادی‌های مؤثر بر تومورها را به سطح باکی بال‌ها بچسبانند و با این کار رویای غلبه بر بیماری‌های سرطانی را به واقعیت تبدیل کنند.
دکتر Lon Wilson مدیر این تیم تحقیقاتی، با نگارش مقاله‌ای به تشریح روش‌های شیمیایی تبدیل فولرین‌های محلول در آب به نگهدارنده‌های آنتی‌بادی‌ها می‌پردازد. این نگهدارنده‌ها توانایی حمل داروها یا عوامل مؤثر در تصویربرداری پزشکی را دارند. این محققان برای اثبات این روش، از یک نوع آنتی‌بادی که قادر است به پروتئین‌های موجود در سطح سلول‌های melanoma بچسبد استفاده کردند.
این محققان با بررسی ویژگی‌های این نوع اتصال دریافتند، که این روش تأثیر منفی در توانایی اتصال آنتی‌بادی به مولکول‌های زیستی هدف، یعنی سطح سلول‌های سرطانی ندارد. همچنین آنها دریافتند که می‌توان بدون این که خواص مربوط به اتصال آنتی‌بادی به سلول هدف تغییر کند، ۱۵ فولرین را به یک آنتی‌بادی متصل کرد.
آنها معتقدند که توانایی اتصال چندین فولرین به یک آنتی‌بادی می‌تواند منجر به تولید یک ابزار نانومقیاس چند عاملی گردد که به عنوان رهاکننده عوامل مؤثر در تصویربرداری و همچنین رهاسازی مخلوطی از داروها به درون تومور عمل کند.
این تحقیق با جزئیات بیشتر در مقاله‌ای تحت عنوان
“Fullerene (C60) immunoconjugates: interaction of water-soluble C60 derivatives with the murine anti-gp240 melanoma antibody.”
در مجله Chemical Communication به چاپ رسیده است.
باکی‌بال‌های توخالی، مولکول‌های کروی هستند که از ۶۰ اتم کربن متصل به هم شبیه توپ فوتبال تشکیل شده‌اند این دسته از مواد پتانسیل حمل مقادیر زیادی داروی ضدسرطان یا عوامل مؤثر در تصویربرداری از تومورها را دارند.
