ابرخازن‌های کربنی از جذب یون‌ها روی سطح الکترودهای کربنی بسیار متخلخل برای ذخیره بار بهره می‌برند. مطالعه تأثیر اندازه حفرات بر ظرفیت خازن این امکان را به وجود می‌آورد تا با به حداکثر رساندن سطح در دسترس، کارآیی خازن افزایش یابد. دانشمندان دانشگاه Drexel و Paul Sabatier در فرانسه خلاف این امر را ثابت کرده‌اند (بیشترین ظرفیت خازن مربوط در موادی مشاهده می‌شود که حفرات کوچک‌تری دارند). این محققان با کنترل دقیق ساختار نانومقیاس یک کربن مشتق شده از کربید، ظرفیت ذخیره بار ابرخازن را تا ۵۰ درصد افزایش دادند.
