در حالی که بیشتر محققان در حال تحقیق و پژوهشی در توسعه نانولوله‌های کربنی به عنوان داروهای ضدسرطان و حامل‌های عوامل تصویربرداری، فقط روی نانولوله‌های طویل‌تر متمرکز شده‌اند، دکتر Lon Wilson و همکارانش در دانشگاه Rice روی نانولوله‌های بسیار کوچکی کار کرده‌اند که بسیار بهتر از انواع بلندتر خود، جذب سلول‌ها می‌شوند. در حال حاضر این محققان روشی ابداع کرده‌اند که مانع از انباشتگی و به هم چسبیدن نانولوله‌ها که مشکل اصلی استفاده از این مواد در کاربردهای پزشکی و زیستی است می‌شود.
استفاده از نانولوله‌های بسیار کوتاه به عنوان کپسول‌های دارویی
در حالی که بیشتر محققان برای تحقیق و پژوهش در توسعه نانولوله‌های کربنی به عنوان داروهای ضدسرطان و عوامل تصویربرداری، فقط روی نانولوله‌های طویل‌تر متمرکز شده‌اند، دکتر Lon Wilson و همکارانش در دانشگاه Rice ، روی نانولوله‌های بسیار کوچکی کار کرده‌اند که بسیار بهتر از انواع بلندتر خود، جذب سلول‌ها می‌شوند. در حال حاضر این محققان روشی ابداع کرده‌اند که مانع از انباشتگی و به هم چسبیدن نانولوله‌ها، به عنوان مشکل اصلی استفاده از این مواد در کاربردهای پزشکی و زیستی می‌شود.
این پژوهشگران یک روش شیمیایی به‌کار گرفته‌اند که با آن می‌توان خواص سطحی نانولوله‌های بسیار کوتاه را تغییر داده، آنها را به طور منفی باردار کرد. از آنجا که مواد دارای بارهای همنام، همدیگر را دفع می‌کنند، این نانولوله‌ها در آب به طور مجزا باقی می‌مانند. این امر امکان اصلاح بهتر و مؤثرتر نانولوله‌ها برای اتصال به داروهای ضدسرطان یا عامل‌های رهاساز و یا عوامل تصویربرداری را برای محققان فراهم می‌کند. همچنین انجام این تغییرات سبب می‌شود تا این نانولوله‌ها بهتر از نانولوله‌های کوتاه اصلاح نشده در آب حل شوند.
این محققان متذکر شده‌اند که نانولوله‌های کربنی مذکور می‌توانند با داروها و عوامل تصویربرداری پرشوند. اعضای این گروه توانستند این نانولوله‌ها را از گادولینیوم، که یک عامل وضوح تصویر در MRI است، پرکنند. محققان عقیده دارند که با این روش جدید گام بلندی به سمت توسعه عوامل سودمند درمانی در جهت تصویربرداری یا درمان بیماری‌ها برداشته‌اند.
این کار مطالعاتی در مقاله‌ای با عنوان:
Functionalization of individual ultra-shotr single- walled catbon nanotubes
در مجله Nanotechnology به چاپ رسیده است.
خلاصه مقاله در وب‌سایت مجله موجود است.
