تاثیر فناوری نانو بر کسب و کار جهانی

بر طبق پیش‌بینی منابع مختلف، انقلاب علمی و فناوری جدید، تحت تأثیر فناوری نانو خواهد بود. به طور کلی فناوری نانو تأثیر عمیقی بر کسب و کارها، مسائل اجتماعی و فرهنگی خواهد داشت. فناوری نانو همانند فناوری اطلاعات و ارتباطات، در طی چند دهه آینده جامعه را تغییر خواهد داد و روش‌های جدیدی برای زندگی اجتماعی ارائه خواهد کرد.

بر طبق پیش‌بینی منابع مختلف، انقلاب علمی و فناوری جدید، تحت
تأثیر فناوری نانو خواهد بود. به طور کلی فناوری نانو تأثیر عمیقی بر کسب و کارها،
مسائل اجتماعی و فرهنگی خواهد داشت. فناوری نانو همانند فناوری اطلاعات و ارتباطات،
در طی چند دهه آینده جامعه را تغییر خواهد داد و روش‌های جدیدی برای زندگی اجتماعی
ارائه خواهد کرد.
مشخصه بارز فناوری نانو نسبت به سایر فناوری‌ها، اندازه بسیار کوچک عناصر تشکیل
دهنده و روش عملیات آن می‌باشد. در روش‌های تولید معمول ابزارهای مورد نظر با
استفاده از مواد خام برش داده شده یا مونتاژ می‌شوند، ولی فناوری نانو با دستکاری
اتم به اتم اشیاء، روش تولید جدیدی را ارائه نموده است. در این روش نه تنها آینده
تولید، بلکه روش‌های توزیع، خرده فروشی نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
در روش‌های تولید معمول، صرفه‌جویی ناشی از مقیاس، باعث می‌شود که کارخانه‌ها
بزرگتر و متمرکزتر گردند. ولی از آنجایی که روش تولید در فناوری Additive(مونتاژ
اتم به اتم محصولات) می‌باشد، لذا کارخانه‌ها می‌توانند بسیار کوچک بوده و در هر
جایی استقرار یابند. هزینه‌های تولید نهایی این کارخانه‌‌ها نزدیک به صفر بوده و
فرآیندهای تولید آنها هیچ گونه ضایعاتی در بر ندارد. با توجه به نیاز بازارهای
صنعتی به کاهش هزنیه‌ها با استفاده از زنجیره ارزش، از طریق حذف واسطه‌های مختلف،
به نظر می‌رسد که بازارهای صنعتی از پیشگامان پذیرش این فناوری باشند.
در حال حاضر در شرکت‌های تولیدی از ماشین‌آلات خودکار، مونتاژکاران و … برای
تولید کالاها با استفاده از رویکرد پایین به بالا استفاده می‌شود. پیش‌بینی‌ می‌شود
در طی چند دهه آینده جایگزین‌هایی برای این ماشین‌ها وارد بازار شوند. این جایگزین‌ها،
معروف به واحدهای تولیدی شخصی (PMU) خواهند بود.
با توجه به این سناریو: مثلا برای تدارک ‌مهمانی شام برای روز آتی، یک زوج تصمیم می‌گیرند
تا مجموعه ظروف جدیدی را بسازند. آنها با استفاده از PMU خود (این PMU از یک صفحه
کلید، مانیتور و اتاقک تولید که شامل اتم‌هایی برای مونتاژ می‌باشند تشکیل شده است)،
این کار را انجام می‌دهند. آنها با استفاده از نرم‌افزارهای طراحی، دستورالعمل‌ها
را وارد کرده و با استفاده از آنها ظروف مورد نظر خود را می‌سازند. در این فرآیند
تولیدی ضایعاتی وجود ندارد.
از زمانی که آدام اسمیت نظریه تقسیم کار خود را مطرح نمود، برخی افراد تولید و برخی
دیگر نیز مصرف می‌کنند. اما امروزه آنچه که به اصطلاح Nanocosm نامیده می‌شود، مصرف
کنندگان می‌توانند تولیدکنندگان منحصر به فرد انواع کالاها باشند. در نتیجه آنها
دائماً ارزیابی می‌کنند که بخرند یا بسازند. فناوری نانو افراد را خودکفا کرده و
باعث ایجاد اقتصاد Robinson crusoe می‌شود.
با استفاده از فناوری نانو در تولید دیگر دارائی‌های فیزیکی به عنوان منبع مزیت
رقابتی مطرح نمی‌شوند. بدیهی است در چنین شرایطی بسیاری از شرکت‌ها که کالاهای
بادوام یا حتی کالاهای مصرفی ارائه می‌کنند در معرض خطر قرار می‌گیرند. با این
شرایط ممکن است این شرکت‌ها به ارائه خدمات بعد از فروش، نگهداری و تعمیرات روی
بیاورند. به طور خلاصه توانایی مصرف کنندگان نهایی به تولید کالاهای مورد نیاز خود
باعث حذف برخی از عوامل تشکیل دهنده زنجیره ارزش می‌گردد.
در این شرایط مزیت رقابتی در شناخت نیازهای مشتری و طراحی دستورالعمل‌های تولید و
نرم‌افزار می‌باشد.