سالهای آغازین قرن ۲۱، شاهد پیشرفت معنی داری از همگرائی علوم و مهندسی در حوزههای فناوری نانو، فناوری اطلاعات و علوم شناختی است. این همگرائی در پروژهای ۳ میلیون یوروئی، موسوم به NanoBiotact و در قالب یک «انگشت Biomimetic » اتفاق افتاده است.
طراحی یک انگشت هوشمند بوسیلهی نانو حسگرها
سالهای آغازین قرن ۲۱، شاهد پیشرفت معنی داری از همگرائی علوم و مهندسی در حوزههای فناوری نانو، فناوری اطلاعات و علوم شناختی است. این همگرائی در پروژهای ۳ میلیون یوروئی، موسوم به NanoBiotact و در قالب یک «انگشت Biomimetic » اتفاق افتاده است. این انگشت هوشمند که به صورت بند بند نیز میباشد، مستقیماً با سیستم عصب مرکزی تماس برقرار میکند تا به استفاده کننده حس لامسه را القاء کند. پژوهشگران امیدوارند در گامهای بعدی «تفکیک پذیری فضاها»،«حساسیت» و سنسورهای عصبی لامسه انسانی را به این پروژه بیافزایند. حصول به اهداف در گرو شناخت عملکرد گیرندههای مکانیکی انسان، سیستم کدگذاری عصبی انسان و عملیاتی است که در طی عمل لمس کردن اتفاق میافتد. این پروژه ۳ سال دیگر تکمیل می شود. |