کاربردهای واقعی نقاط کوانتومی

کاربردهای واقعی نقاط کوانتومی نانوبلورها یا نقاط کوانتومی نانوساختارهایی مصنوعی هستند که می‌توانند بسته به جنس و شکلشان ویژگی‌های متنوعی داشته باشند.

نانوبلورها یا نقاط کوانتومی نانوساختارهایی مصنوعی هستند که می‌توانند بسته به جنس
و شکلشان ویژگی‌های متنوعی داشته باشند. مثلاً این ساختارها به دلیل ویژگی‌های
الکترونی‌شان می‌‌توانند در ترانزیستورهای تک‌الکترونی به کار روند. چون نوع خاصی
از مولکول‌های زیستی قابلیت تشخیص مولکولی و خودآرایی را دارند، نانوبلورها نیز می‌توانند
یک واحد ساختمانی مهم برای نانوابزارهای کارکردی خودآرا باشند. حالت‌های انرژی شبیه
اتم در نقاط کوانتومی موجب می‌شود که این نانوساختارها ویژگی‌های نوری ویژه‌ای نیز
داشته باشند. از جمله این ویژگی‌ها، وابسته بودن طول موج فلوئورسانس به اندازه این
ساختارهاست. از این اثر در ساخت روبشگرهای نوری برای تصویربرداری زیستی و پزشکی
استفاده می‌شود. استفاده از نقاط کوانتومی کلوئیدی در تجزیه و برچسب‌زنی زیستی
تاکنون وسیع‌ترین محدوده کاربردی را به خود اختصاص داده است. با وجودی که نسل اولیه
نقاط کوانتومی قبلاً کاربردهای خود را پیدا کرده‌اند، تلاش زیادی برای توسعه ویژگی‌های
بنیادی این نقاط، همچون پایداری کلوئیدی در محلول‌های حاوی نمک، لازم است. ابتدا
نقاط کوانتومی در محیط‌های کاملاً مصنوعی مورد استفاده قرار گرفتند و در محیط‌های
طبیعی همانند خون به راحتی رسوب می‌کردند. در حال حاضر این مشکلات حل شده است و
نقاط کوانتومی آماده استفاده در دنیای واقعی می‌باشند.