استفاده از نانواستوانه‌ها برای شناسایی سلولهای سرطانی منتشر

یکی از مهمترین یافته‌های آزمایشگاههای تحقیقاتی سرطان در چند سال اخیر این
نکته است که تومورها از انواع بسیار زیادی از سلولها ساخته شده‌اند و فقط
نسبت بسیار کمی یعنی سلولهای بنیادی سرطان مسئول رشد نامحدود تومورهای
بدخیم می‌باشند.

بر اساس این یافته‌ها، محققان انواعی از شناساگرهای سطح سلول بر روی انواع
مختلف سلولهای سرطان سینه که ممکن است نشان‌دهنده احتمال انتشار تومور می‌باشند
را شناسایی کردند.

این افراد روش جدیدی جهت ساخت نانومیله‌های طلای زیست‌سازگار با اندازه‌های
مختلف که امکان اتصال آنتی‌بادیها به آنها وجود دارد توسعه دادند.

با واکنش نانومیله‌های طلا با نور، پلاسمون ایجاد می‌شود که نوعی حرکت موجی
از الکترونها بر سطح نانولوله‌ها است. بسته به نسبت طول یک نانومیله‌ به
قطر آن، تشعشع نوری ایجاد می‌شود که براحتی به کمک روش نورسنجی رزونانس
پلاسمون سطحی تشخیص داده می‌شود.

به هرکدام از نانواستوانه‌ها با طول و قطر مشخص محققان آنتی‌بادیی متصل
کردند که یک شناساگر سطحی خاص از سلولهای سرطانی را شناسایی می‌کند.

علاوه بر آن، محققان یک ساختار نانومیله‌ – آنتی‌بادی که به یک شناساگر
مشترک به سطح تمام سلولها متصل می‌شود به عنوان کنترل داخلی ساختند. به کمک
سه نوع مختلف نانومیله‌های طلای دارای آنتی‌بادی، محققان توانستند سلولهای
تومور سینه را بر اساس محتوای سلولی شناسایی کنند و یافته‌های خود را با
احتمال انتشار هرکدام از سلولها ارتباط دهند.

این نتایج با استفاده از فلوسیتومتری ارزشیابی شدند. آنها اعلام کردند که
به کمک این روش توانسته‌اند تعداد ۱۵ ساختار نانومیله‌ – آنتی‌بادی را بطور
همزمان کنترل کنند. نتایج این مطالعه در مجله Nano Letters منتشر شده است.