Apoptosis (مرگ برنامهریزیشده سلولی)، پدیدهای است منحصربهفرد که القای
آن به سلول، سازوکار اثر پارهای از داروهای ضد سرطان است. به تازگی،
پژوهشگران کرهای نانوذرهای فلورسنت و سازگار با بافت زنده را ساختهاند
که شواهد اولیهای مبنی بر رخداد Apoptosis را در سلول، طی دوره درمانی
سرطان، فراهم میآورد.
نتیجه این پژوهش که در مجله ” Bioconjugate Chemistry ” با عنوان ( هدفگیری،
ردیابی و عکسبرداری چندبخشی Apoptosis، به کمک ذرات فلورسنت افزایش سطحیافته
قابل شناسایی با اسپکتروسکوپ رامان( ” Fluorescent Surface Enhanced Raman
Spectroscopic Dots(F-SERS) ” چاپ گردیدهاست، میتواند انگیزهای برای
تحقیقات بیشتر در هر دو زمینه شناخت سرطان و درمان آن باشد.
امکان سنجش و ردیابی همزمان سلولها در هنگام رخداد پدیده Apoptosis ،قطعا
برای سرطانشناسان مفید خواهد بود؛ زیرا ابزاری را در اختیار آنان قرار
خواهد داد که مشخص میکند آیا داروی ارائهشده پس از آغاز دوره درمان، سریع
اثر میکند یا نه؟
همچنین این توانایی در صورت امکان بهکارگیری آن در تهیه پاسخهای حساس و
سریع در غربالگری داروها به روش ” High-trough put “، در روند رو به پیشرفت
تولید داروهای ضد سرطان نیز مفید خواهد بود.
یک گروه پژوهشی به سرپرستی Dae Hong Geong (Ph.D) ، Yoon-Sik Lee (Ph.D) و
Myung-haing Cho, D.V.M (Ph.D) از دانشگاه ملی سئول، نانوذرات فلورسنتی را
ساختهاند که افزایش سطح یافته و با استفاده ازz اسپکتروسکوپ رامان قابل
شناسایی است؛ این نانوذرات(F-SERS) میتوانند سیگنال نوری حاصل از رنگهای
فلورسنت ویژه سازگار با بافت زنده را تقویت نماید، همچنین از نانوذرات نقرهای
تشکیل شدهاند که درون پوششی از سیلیکا جای گرفتهاند.
مولکولهای رنگهای فلورسنت و مولکولهایی به نام Raman labels، که تداخلات
الکترونی میان نانوذرات نقره و مولکولهای رنگ را افزایش میدهند، به این
نانوذره ساختهشده از نقره و سیلیکا باند میگردند. محققان Anexin V (مولکولی
که بهصورت اختصاصی به یک عامل شیمیایی متصل میگردد و در سلول های در حال
مرگ از نوع Apoptosis ظاهر میشود ) را به این نانوذره باند می کنند.
آزمایشهای سمشناسی نشان می دهد که نانوذرات سیلیکا- نقره بر روی بافتهای
مختلف انسانی در حال رشد، بر روی محیط کشت، اثر سمی نداشتند.
پژوهشگران پس از افزودن این نانوذرات به سلولهایی که بهمنظور Apoptosis
تحریک شده بودند، توانستند از آنها طی این فرایند عکسبرداری نمایند. بر
اساس این یافتهها پژوهشگران نانوذرات دیگری را ساختند که دارای آنتیبادیهایی
هستند که به سایر مولکول های دخیل در این فرایند باند میشوند، سپس آنان هر
دو گروه از نانوذراتی که دارای آنتیبادی باندشده و Anexin V باندشده،
بودند را به محیط کشت سلولهای سرطانی ریه انسان افزوده، توانستند بهصورت
همزمان هر سه مولکول را ردیابی نمایند؛ در حالی که پیش از این با به کار
بردن روشهای معمول رنگآمیزی سلولی این کار دشوار بود.
|