متأسفانه ویژگیهای بهبودیافته نانوکامپوزیتها نسبت به پلیمرهای معمول تنها زمانی حاصل میشوند که نانوذرات درون آنها از شکل و اندازه یکنواختی برخوردار بوده و به طور منظم درون کامپوزیت پخش شده باشند. روشی که اخیراً توسعه یافته است، امکان کنترل وسیع نانوذرات فلزی درون پلیمر را در یک فرایند تکمرحلهای ایجاد میکند.
چالش در تولید فیلمهای نازک نانوکامپوزیتی
فیلمهای نازک نانوذرهای فیلمهای نازکی هستند که گاهی تنها چند نانومتر ضخامت دارند. این مواد جدیدی کاربردهای وسیعی همچون نانوالکترونیک، ابزارهای ذخیرهسازی مغناطیسی، یا روکشهای نوری دارند. با این حال بسیاری از روشهایی که برای تولید فیلمهای نازک نانوکامپوزیتی متأسفانه ویژگیهای بهبودیافته نانوکامپوزیتها نسبت به پلیمرهای معمول نانوکامپوزیتهایی که حاوی حجمی از نانوذرات فلزی در نزدیک آستانه تراوش بیسواس که یکی از دانشمندان دفتر کوچکسازی الکترونیکی دانشگاه Alaska در مقالهای که اخیراً در مجله Nanotechnology منتشر شده است این تیم بیسواس میگوید: «بر اساس مطالعات دقیق TEM که انجام دادهایم، بر این |