گروهی از دانشمندان اسپانیایی در یک پروژه تحقیقاتی و با حمایت مالی CSIC، موفق به ساخت داربست‌هایی از جنس نانولوله‌های کربنی چندجداره شدند که می‌توان باکتری‌ها را در ساختار میکروکانالی آن رشد داد.
ساخت پیل‌های سوختی زیستی با استفاده از داربست‌های نانولوله کربنی
گروهی از دانشمندان اسپانیایی
در یک پروژه تحقیقاتی و با حمایت مالی CSIC، موفق به ساخت
داربست‌هایی از جنس نانولوله‌های کربنی چندجداره شدند که می‌توان
باکتری‌ها را در ساختار میکروکانالی آن رشد داد.
این روش کاربردهای مختلف و بالقوه‌ای دارد. می‌توان از پروتئین‌ها
و آنزیم‌های ساکن روی آنها به‌عنوان حسگر پیل‌های سوختی
متانولی استفاده نمود.
همچنین با توجه به آنکه این نانولوله‌ها پایه‌های مناسبی برای
رشد سلولی هستند، می‌توان از آنها به‌عنوان الکترود‌های
نانولوله‌ای در پیل‌های سوختی میکروبی بهره برد.
ساختار سه‌بعدی این داربست‌ها،
ضمن کمک به رشد و تکثیر بهتر باکتری‌ها، باعث افزایش مساحت سطح
الکترود و در نتیجه انتقال مؤثرتر الکترون بین این باکتری‌ها و
آند (به‌عنوان مثال فیلم زیستی که روی نانولوله‌ها قرار گرفته)،
و در نهایت بهبود قابل توجه عملکرد پیل سوختی می‌شود.
تکثیر مؤثر باکتری‌های مولد هیدروژن در سراسر این داربست موجب
شده تا این داربست‌ها به‌عنوان آند بالقوه‌ای برای پیل‌های
سوختی میکروبی به شمار آیند؛ نتیجه‌ای که دستیابی به آن هدف
اصلی این پروژه تحقیقاتی بوده است.
به نظر محققان، نقطه قوت این روش سادگی، سرعت، بازدهی، و
کپسوله کردن باکتری‌ها در این ساختار سه‌بعدی است. با این حال
این ساختار ساز و کاری فعال در جهت انتقال، برای فراوری ماده
ندارد و بر اساس پدیده پخش- که ذاتا ً یک روش کند به شمار می‌آید-
انجام می‌شود.
