پرتودرمانی سرطان با استفاده از نانو لوله‌ها

عناصر رادیواکتیو(radionuclides) عوامل ضد سرطان خوبی هستند؛ اما این عناصر
همان‌گونه که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند، موجب از میان رفتن سلول‌های
سالم نیز می‌شوند. دانشمندان برای رفع این محدودیت تلاش‌های خود را بر روی
انتقال عناصر رادیواکتیو در قالب نانوذرات به محل هدفشان متمرکز کرده‌اند؛
چرا که این‌گونه از ذرات قابلیت هدایت شدن به‌سوی تومورها را دارند

پژوهش آقای لون ویلسون و همکارانش در دانشگاه Rice، نشان می‌دهد نانولوله‌های
کربنی بسیار کوتاه، می‌توانند ذرات آلفای عنصر آستاتین(At212) را با نیمه‌عمری
برابر۷٫۲ ساعت، به خود جذب نمایند.

در این پژوهش که مقاله آن در نشریه علمی Small منتشر شده‌است، نانولوله‌های
کربنی بسیار کوتاهی با ۲۰ تا ۵۰ نانومتر طول و یک نانومتر قطر به‌کاررفته‌است؛
زیرا نانولوله‌های با این ابعاد، ویژگی‌های فیزیکی مهمی دارند که امکان به‌کارگیری
آنها را در درمان سرطان فراهم می‌آورد.

انعطاف‌پذیری سطح این نانولوله‌های کربنی موجب سازگاری آنها با بافت زنده،
فراهم شدن جایگاه‌های اتصال برای محل‌های هدف، و نچسبیدن آنها به یکدیگر می‌شود.

این نانولوله‌ها همچنین به‌راحتی از غشای سلولی عبور نموده و به‌سرعت در
داخل سلول‌ها تجمع می‌یابند. به‌علاوه این نانولوله‌ها توان زیادی برای
نگهداری مولکول‌های جذب‌شده در خود دارند، به‌گونه‌ای که طبق آزمایش‌ها
۹۳درصد از(At212)ای را که جذب کرده‌اند، به‌هنگام قرار گرفتن در معرض سرم
انسانی و شرایط فیزیولوژیک حفظ خواهند کرد.