توسعه حسگرNOX جدید با استفاده از فناوری نانو

تلاش‌های زیادی برای توسعه فناوری‌های تمیز برای خودروهای بنزینی در جهت
کاهش گاز دی اکسید کربن صورت گرفته است. با این حال با وجودی که موتورهایی
که برای این منظور طراحی شده‌اند، میزان گاز CO2 را کاهش می‌دهند، اما باعث
افزایش مقدار گازهای NOX می‌شوند. روشی که در حال حاضر برای حذف NOX به کار
می‌‌رود، جذب آن توسط سیستم کاتالیستی جذبی NOc می‌باشد.

زمانی که این کاتالیست اشباع می‌شود یک مقدار اضافی سوخت به موتور وارد شده
و این مقدار اضافی سوخت باعث کاهش و خالص‌سازی NOX در کاتالیست می‌گردد.

در حال حاضر زمان مناسب برای وارد شدن سوخت اضافی به موتور جهت تمیز کردن
کاتالیزور جذبی از طریق مدل‌های رایانه‌ای و به صورت تخمینی تعیین می‌شود.
چون غلظت NOX به طور مستقیم تعیین نمی‌شود، باید عملکرد مناسب این سیستم در
شرایط مختلف مورد تأیید قراربگیرد.

از سوی دیگر میان NOX خروجی و کربن نسوخته‌ای که از اگزوز خارج می‌شود (مخصوصاً
مواد معلق ذره‌ای PM) ارتباط وجود دارد. چرا که اگر NOX کنترل شود، PM
خروجی افزایش می‌یابد. بنابراین لازم است میزان NOX خروجی را با استفاده از
یک حسگر مناسب در یک محدوده مشخص نگه داریم تا میزان PM خروجی به حداقل
برسد.

این امر لزوم توسعه یک حسگر NOX سریع، کارآ و کوچک را نشان می‌دهد. حسگرهای
معمولی که برای NOX به کار می‌روند یا در برابر حرارت موتور مقاوم نیستند و
یا اینکه سرعت لازم را در حسگری ندارند.

حسگری که اخیراً توسعه یافته است نسبت به مولکول‌های NOX بسیار حساس بوده (به
دلیل کنترل دقیق نانوساختارهای موجود در الکترودهای به کار رفته)و سرعت
بسیاربالایی دارند (پنج برابر حسگرهای معمول).

نتایج این تحقیق در شانزدهمین سمینار بین‌المللی سیستم‌های یونی حالت جامد
که دوم تا ششم جولای در شانگهای برگزار شد، ارائه گردید.