رویکرد مکزیک در توسعه فناوری‌نانو

در بین کشورهای آمریکای لاتین، برزیل، آرژانتین و مکزیک از کشورهای پیشگام در زمینه فناوری‌نانو هستند؛ ولی در هیچ یک از آنها، اثرات استفاده از کاربردهای فناوری‌نانو در صنایع مختلفشان، مطالعه نشده‌است. برزیل و آرژانتین بدون توجه کافی به الزامات اجتماعی فناوری‌نانو، با تدوین برنامه پیشگامی ملی، تلاش منسجمی را برای توسعه این فناوری‌آغاز کرده‌اند. مکزیک برخلاف برزیل و آرژانتین، برنامه‌ای برای ارتقا یا جهت‌دهی به تحقیق و توسعه در زمینه فناوری‌نانو ندارد.

در بین کشورهای آمریکای لاتین، برزیل،
آرژانتین و مکزیک از کشورهای پیشگام در زمینه فناوری‌نانو هستند؛ ولی در
هیچ یک از آنها، اثرات استفاده از کاربردهای فناوری‌نانو در صنایع مختلفشان،
مطالعه نشده‌است. برزیل و آرژانتین بدون توجه کافی به الزامات اجتماعی
فناوری‌نانو، با تدوین برنامه پیشگامی ملی، تلاش منسجمی را برای توسعه این
فناوری‌آغاز کرده‌اند. مکزیک برخلاف برزیل و آرژانتین، برنامه‌ای برای
ارتقا یا جهت‌دهی به تحقیق و توسعه در زمینه فناوری‌نانو ندارد.
فقدان پیشگامی ملی باعث تأثیر قابل توجه
ایالات متحده آمریکا بر مکزیک شده‌است. این تأثیر به‌‌دلیل اولاً مزیت‌های
علمی و آکادمیک، و ثانیاً مؤسسات دارای منافع تجاری و سیاسی شکل می‌گیرد.
بنیاد آمریکایی- مکزیکی علوم (FUMEC) در ارتقای مشارکت بین مؤسسات تحقیقاتی
فناوری‌نانو در آمریکا و مکزیک بسیار فعال است. این بنیاد یکی از عوامل
اصلی تأسیس پارک‌های فناوری‌های پیشرفته است که فناوری‌نانو نقش عمده‌ای در
آنها دارد.
فناوری‌نانو در مکزیک عاملی است برای تشویق رقابت‌پذیری در صنایع این کشور،
لذا افزایش نفوذ و تأثیر ایالات متحده‌ و فقدان برنامه ملی برای تحقیق و
توسعه در این فناوری‌، ممکن است مطابق با منافع ملی این کشور نباشد. به‌علاوه
این خطر وجود دارد که در مسیر افزایش رقابت‌پذیری صنایع کشور با استفاده از
فناوری‌نانو، پیامدهای قانونی، اجتماعی و زیست‌محیطی این فناوری به طور
کامل نادیده گرفته شود.
بدون برنامه‌ریزی و در صورتی که مراکز تحقیقاتی و پارک‌های فناوری به‌جای
همکاری با هم، به رقابت با یکدیگر بپردازند، ‌امکان دوباره‌کاری فعالیت‌ها
وجود دارد؛ امری که ممکن است در نهایت منجر به مسائل زیست‌محیطی و اقتصادی
شود. تا زمانی که کشور مکزیک برنامه مشخصی برای توسعه فناوری‌نانو نداشته
باشد، خطر انحراف وجود خواهد داشت.
محافل مختلف، فناوری‌نانو را انقلاب صنعتی جدید می‌دانند. کشورهای در حال
توسعه، این فناوری را ابزاری مهم برای رقابتی ‌شدن، تسخیر بازارهای بین‌المللی
و در نهایت بهبود عملکرد اقتصادی کشور خود تلقی می‌کنند.