استفاده از نانوذرات برای افزایش کیفیت تصویربرداریهای مافوق صوت

مطالعات محققان دانشگاه اوهایو نشان داده که نانوذرات جامد قادر به افزایش کیفیت تصویربرداریهای مافوق صوت می‌باشند. مزایای این روش در نوع خاصی از سلولهای سرطان سینه بررسی و اثبات شده است. چنین روشی به تصمیم‌گیری پزشکان در انتخاب اینکه چه دارویی برای چه بیماری مناسب است کمک خواهد کرد.

مواد کنتراست مافوق‌صوت تجاری موجود در
بازار که مورد استفاده در تصویربرداریهای مافوق صوت هستند از حبابهای حاوی
گاز با قطر ۱ میکرومتر و یا بیشتر ساخته‌ شده‌اند.

اما این ذرات آنقدر بزرگ هستند که قادر به عبور از دیواره عروقی نبوده لذا
برای انواع زیادی از تصویربرداریها مناسب نمی‌باشند. علاوه بر آن، این
میکروحبابها خیلی سریع از خون حذف می‌شوند از این رو طول اثر آنها کاهش می‌یابد.
بنظر می‌رسد به کمک فناوری نانو بتوان این دو مشکل را حل نمود.

مطالعات محققان دانشگاه اوهایو نشان داده که نانوذرات جامد قادر به افزایش
کیفیت تصویربرداریهای مافوق صوت می‌باشند.

مزایای این روش در نوع خاصی از سلولهای سرطان سینه بررسی و اثبات شده است.
چنین روشی به تصمیم‌گیری پزشکان در انتخاب اینکه چه دارویی برای چه بیماری
مناسب است کمک خواهد کرد.

از نکات بسیار مهم در خصوص سرطان سینه، تشخیص سریع آن است. روشهای
ماموگرافی و مافوق صوت موجود قابلیت ارتقاء و بهبود را دارا می‌باشند. به
کمک مواد کنتراست هدفمند شده، این روشها را می‌توان برای اختصاصی عمل کردن
در خصوص یک بافت یا عضو مشخص بهبود داد.

ذراتی که در این مطالعه استفاده شده اند از پلیمر زیست تخریب پلی‌لاکتیک
اسید (PLA) ساخته شده و قطر متوسطی در حدود ۲۵۰ نانومتر دارند. نانوذرات
PLA بوسیله یک آنتی‌بادی که به گیرنده‌های Her2 متصل می‌شود، روکش شده اند.

تعداد زیادی از این گیرنده در سطح بیرونی انواع خاصی از سلولهای سرطان سینه
مشاهده می‌شود. این متخصصان به کمک سلول شماری و تصویربرداری کانفوکال تجمع
نانوذرات در اطراف سلولهای سرطان سینه را تایید کردند.

تصویربرداری برون‌تنی خاصیت بازتاب زایی صوتی سلولهای سرطان سینه را
پایدارتر و بسیار بیشتر از حالتی که این ذرات نبودند نشان داد.

در سلولهایی که تعدادکمی گیرنده Her2 داشتند هیچ افزایشی در بازتاب‌زایی
صوتی مشاهده نشد. دلیل این افزایش هنوز به درستی مشخص نیست ولی محققان
معتقدند که تفاوت در هدایت صوتی بین نانوذرات جامد و بافت نرم یا سلولها
ممکن است باعث این پدیده شده است. البته تجمع و اتصال نانوذرات در غشاءهای
سلولی و در نتیجه افزایش قطر موثر آنها در این پدیده بی‌تاثیر نبوده است.

محققان دانشگاه اوهایو در حال آماده شدن برای انجام آزمایشات درون‌تنی می‌باشند.
این آزمایشات ابتدا بر روی حیواناتی که دارای سلولهای سرطان سینه می‌باشند
انجام خواهد شد.