|
پیدایش روش‌های تولید انبوه، خصوصا ً استفاده از سیستم‌های روباتیک، تحول
زیادی در صنعت و جامعه به وجود آورده‌است. هم‌اکنون دانشمندان به دنبال آن
هستنند تا شاید بتوانند با استفاده از روش‌های مشابه روباتیک در فناوری
نانو به تولید نانوابزارها بپردازند .
هم‌اکنون گروهی از محققان دانمارکی و آلمانی روشی ابتدایی مشابه خط مونتاژ
را برای فناوری‌نانو کشف کرده‌اند. آنها با استفاده از یک گیره سیلیکونی به‌عنوان
بازوی روبوتیک( ده هزار بارکوچک‌تر از دست انسان) توانستند تا حدودی به روش
مونتاژ در مقیاس نانو دست یابند.
این نانوگیره‌ها با یک بازوی نانوروباتیک کنترل می‌شود که می‌تواند
نانوالیاف کربنی( CN) را برداشته، آنها را روی نوک لرزانک میکروسکوپ نیروی
اتمی قرار دهد.
به این ترتیب آنها توانستند نانوالیاف کربنی را روی نوک هرمی‌شکل دسته یک
میکروسکوپ نیروی اتمی قرار داده، شیارهای عمیق را هم مورد بررسی قرار دهند.
اگرچه میکروسکوپ‌های نیروی اتمی قبلا ً هم وجود داشته‌اند؛ اما این نخستین
باری است که دانشمندان توانسته‌اند از یک نانوابزار خاص برای این کار
استفاده نمایند و کارایی آن را مورد آزمایش قرار دهند. دانشمندان امیدوارند
بتوانند تا قبل از سال ۲۰۰۹ اولین مراحل این طرح خط مونتاژ را عملی نمایند.
در این روش بخش‌هایی از انبر با یک جریان الکتریکی گرم می‌شود و انبساط
گرمایی حاصل از آن موجب محکم‌تر شدن گیره( که فاصله دهانه آن بین سه میکرون
تا صفر قابل تنظیم است) می‌شود. این انبر بخشی از سیستم نانوروبوتیکِ دارای
میکروسکوپ الکترونی سه‌بعدی یک‌پارچه شده است .
با ساخت این ابزارها دستگاه‌هایی پدید می‌آیند که به کمک آنها می‌توان
سیم‌ها و لوله‌هایی تا ابعاد ده تا ۲۰ نانومتر را هم دستکاری نمود.
دانشمندان به این منظور آرایه‌های منظمی را از الیاف کربنی تهیه نمودند که
سیستم روباتیک به‌راحتی توانست مکان آنها را تشخیص داده، آنها را جدا نماید
و روی پروب AFM یا دیگر ابزارهای داخل EM ( بدون نیاز به نظارت) قرار دهد.
اگرچه روش دستکاری اتوماتیک با استفاده از ابزارهایی مانند میکروانبرک‌ها،
نسبت به روش‌های رشد مستقیم وکاتالیزوری نانوالیاف روی دستگاه هدف بسیار
کند به نظر می رسد؛ اما با این حال از انعطاف‌پذیری زیادی برخوردار است .
|
