یک فناوری جدید نانو که توسط یکی از اساتید دانشگاه بوفالو توسعه یافته است، محققان
را قادر میسازد که یک امضای مولکولی مشترک در هر دو حالت فامیلی و پراکنده بیماری
ALS را تشخیص دهند.
این یافتهها که در ویژهنامه جولای آکادمی ملی علوم منتشر شده است، نشان میدهد که
یک پپتید یافت شده در یک ژن در مایع نخاعی، بین تمام این بیماران مشترک میباشد.
دکتر تروی وود استاد شیمی دانشکده هنر و علوم دانشگاه بوفالو و یکی از نویسندگان
مقاله مربوطه با دکتر لینگاپا، محقق California Pacific شروع به کار کردند تا یک
جزء پروتئینی یافت شده در مقادیر نانوگرمی مایع نخاعی بیماران ALS را شناسایی
نمایند.
وود توضیح میدهد که در این مقادیر کم، روشهای تجزیه شیمیایی معمول نمیتوانند
مورد استفاده قرار بگیرند.
او میگوید: «تنها فناوری نانو میتواند مقادیر به این کمی را شناسایی کند. به دلیل
مقادیر بسیار کم ماده مورد تجزیه در برخی نمونهها، فناوریهای نانواسپری که آنچه
را که ما آن را اثر انگشت جرمی پپتید مینامیم مشخص میکنند، به عنوان یکی از
ابزارهای بسیار مهم در شناسایی پروتئینها مطرح میباشند».
در تحقیق ALS، محققان دانشگاه بوفالو از تریپسین که یک آنزیم میباشد، برای تجزیه
یا شکستن جزء ناشناخته به قطعات پپتیدی کوچک استفاده نمودند تا اثر انگشت آن را به
دست بیاورند. این امر به نوبه خود امکان تشخیص جزء مورد نظر را با استفاده از طیفسنج
جرمی امکانپذیر میسازد.
پس از اتمام فرایند تجزیه تریپسین، مایع مورد نظر توسط سرنگ به پخشکننده
نانوالکترواسپری تزریق میشود. سپس این پخشکننده نانوالکترواسپری که توسط وود
توسعه یافته و به ثبت رسیده است و NiagaraFlow نامیده میشود، این مایع را یونیزه
کرده و آن را به غبارات بسیار کوچکی تبدیل میکند. سپس این یونها را میتوان توسط
یک طیفسنج جرمی، که یک روش تجزیهای شیمیایی برای تشخیص نمونهها بر مبنای جرم
آنها میباشد، مورد شناسایی قرار داد.
زمانی که یک ولتاژ الکتریکی اعمال میشود، پپتید مورد نظر به صورت غبار ریزی از
قطرات بسیار کوچک که اندازه هر کدام از آنها کمتر از یک میکرون میباشد، پخش میشوند.
وود میگوید: «چون فرایند اسپری شدن با سرعت بسیار پایین ده نانولیتر در دقیقه صورت
میگیرد، قبل از تمام شدن نمونه حدود ۱۰۰ دقیقه زمان در اختیار داریم تا طیفسنج
جرمی بتواند اطلاعات را جمعآوری کند».
محققان دانشگاه بوفالو با این روش دریافتند که این اجزای منحصر به فرد متصل به هم
حاوی سوپراکسید دیسموتاز میباشند؛ این ماده پروتئینی است که قبلاً فقط به نوع
فامیلی ALS نسبت داده میشد.
|