|
دانشگاه‌های انگلیس و آلمان توان خود را در یک پروژه مشترک به اشتراک گذاشته و
امیدوارند بتوانند تجربه انگلیس در زمینه نانوفتونیک را با ارتباطات صنعتی تایوان
درهم‌آمیزند. هزینه این همکاری توسط انجمن تحقیقات علمی فیزیک و مهندسی (EPSRC)
تأمین شده است که موفق شده است مبلغ ۱۶۹۳۴۲ پوند برای مرکز تحقیقات اپتوالکترونیک (ORC)
در دانشگاه ساتمپتون، مرکز فتونیک و مواد فتونیکی در دانشگاه بث، و مرکز تحقیقات
نانوذخیره‌سازی در دانشگاه ملی تایوان (NTU) به دست آورد.
نیکولای ژلیدوف نائب رئیس ORC و محقق اصلی آن در مصاحبه با optics.org بیان داشت: «توانایی
ORC در جنبه‌های بنیادی نانوفتونیک می‌باشد، در حالی که NTU ارتباطات نزدیکی با
صنعت داشته و در زمینه‌های کاربردی برتری دارد. این فرصتی برای ایجاد ارتباط میان
تحقیقات بنیادی با کاربردهای واقعی است».
NTU در همکاری با گروه ساتمپتون از اطلاعات استاندارد و ارزشمند خود در زمینه صنعتی
بهره خواهد برد. ژلیدوف می‌گوید: «این ارتباط مستقیم با کاربردهای زندگی روزمره در
تمرکز موارد تحقیقاتی OCR بسیار سودمند خواهد بود. NTU به این همکاری به عنوان روشی
برای به دست آوردن دسترسی مستقیم به مفاهیم فنی در مراحل اولیه و فرصتی برای افزایش
دید بین‌المللی خود می‌نگرد».
این همکاران برای توسعه دسته‌ای از مواد جدید باهم همکاری می‌کنند و امیدوارند این
مواد جدید بتوانند به تغییر فناوری‌های موجود کمک کرده و پایه‌ای برای نسل بعدی
ابزارها و محصولات باشند.
ژلیدوف توضیح می‌دهد: «نانوفتونیک نویدبخش استفاده از فیزیک بنیادی جدید در جهت
رسیدن به کاربردهای بسیار حیرت‌انگیزی در ابزارهای کوچک و کم‌مصرف در عرصه‌های
مختلف همچون پردازش اطلاعات، ارتباطات از راه دور، ذخیره‌سازی داده‌ها، پایش نظامی،
امنیت، پزشکی، و فناوری زیستی می‌باشد. در رأس تمام این کاربردها، کلیدزنی تغییر
فاز نانومقیاس، پلاسمونیک، و تمرکز نانومقیاس نور قرار دارند».
طرف انگلیسی احساس می‌کرد که ایجاد همکاری در زمینه تحقیق و توسعه با یک کشور
نوظهور صنعتی برای هر دو طرف سودمند خواهد بود.
ژلیدوف می‌گوید: «یک تغییر واقعی در فعالیت‌های تحقیقاتی غرب به سوی کشورهای صنعتی
با سیستم‌های آموزشی خوب، نیروی کار ارزان، و جو اقتصادی مطلوب وجود دارد. ما این
چالش را از طریق همکاری با نقش‌آفرینان صنعتی جدید حل کردیم».
ژلیدوف نتیجه‌گیری می‌کند: «همکاری ما یک فرایند دنباله‌دار است که به طور منظم و
از طریق ایمیل و کنفرانس تلفنی صورت می‌گیرد. به دلیل فاصله زیاد بین این دو همکار،
ملاقات حضوری باید بسیار کم و به صورت کاملاً برنامه‌ریزی شده صورت می‌گیرد.
ملاقات‌های دوطرفه شامل اعضای قدیمی، محققانی که در مراحل اولیه کار خود قرار
دارند، و دانشجویان تحقیقاتی می‌شود».
|
