به‌رغم کوشش‌های فراوان، شبیهسازی تجربی و تئوری مناسب گوی درخشان، هنوز ناقص باقی مانده‌است. بر اساس طرح پیشنهادی مدیر شرکت اوکراینیWing ، فرایندهای اکسید شدن الکتروشیمیایی در جداسازی ذرات مایع معلق در هوا ، اساس و پایه این پدیده هستند و گوی درخشان ابری است مرکب از نانوذرات که در آن هر ذره به‌طور خودکار یک نانوباتری تشکیل می‌دهد که به‌دلیل کوچکی خود از طریق تخلیه سطحی، یک مدار کوتاه با نانوذرات مجاور برقرار میکند.
گوی درخشان، ابری از نانوباتریها
به‌رغم کوشش‌های فراوان، شبیهسازی تجربی و تئوری مناسب
گوی درخشان، هنوز ناقص باقی مانده‌است. بر اساس طرح پیشنهادی
مدیر شرکت اوکراینیWing ، فرایندهای اکسید شدن الکتروشیمیایی
در جداسازی ذرات مایع معلق در هوا ، اساس و پایه این پدیده
هستند و گوی درخشان ابری است مرکب از نانوذرات که در آن هر ذره
به‌طور خودکار یک نانوباتری تشکیل می‌دهد که به‌دلیل کوچکی خود
از طریق تخلیه سطحی، یک مدار کوتاه با نانوذرات مجاور برقرار
میکند.
با برقراری این جریان‌های کوتاه، نانوباتریهای غباری در معرض
یک جاذبه مغناطیسی دوجانبه دوقطبی- دوقطبی قوی قرار میگیرند.
محصولات گازی و انرژی حرارتی تولیدشده توسط هر نانوباتری که
ناشی از واکنشهای الکتروشیمیایی پایدار درون ذرهای میباشد،
باعث ایجاد دافعه دوجانبه این ذرات در فاصلههای کوتاه و مانع
از تجمع و بهم پیوستگی آنها میشود. علاوه بر این، اشتراک
جریان حلقههای ذرات مجزا به‌دلیل هم‌پوشانی قوس الکتریکی بین
ذرات مجاور، جاذبه مغناطیسی دوجانبه آنها را در فواصل کوتاه
تضعیف میکند.
جریان‌های تخلیه در محدوده
چند تا چند هزار آمپر و حتی جریان‌های انفجاری در حد مگا آمپر
که در واکنشهای اکسایش و احیا تولید و بین ذرات غبار مانند
توزیع میشوند، وجود جاذبه مغناطیسی بین عناصر گوی درخشان و
تأثیرات الکترومغناطیسی چشمگیر آن را توجیه میکنند.
مدیر شرکت اوکراینیWing میگوید:” به نظر میرسد که مدل
پیشنهادی این امکان را به ما می‌دهد که همه ویژگی‌های قابل
مشاهده گوی درخشان، به‌ویژه رفتار شبه دودی آن، توانایی حفظ
شکل گوی را تحت شرایط شدیداً ناآرام جوی(منظور همان اتمسفری یا
آب و هوایی است)، همچنین اثرات الکترومغناطیسی آن را توضیح
دهیم.”
این مدل تنوع فراوان شرایط قابل مشاهده و فرایندهای شکل‌گیری
گوی درخشان را نیز توضیح می‌دهد. در حقیقت هر واکنش اکسایش و
احیا در درون ذرات غبارمانند میتواند با یک سازوکار
الکتروشیمیایی تحت شرایط مناسب پیش رود.
دستورالعمل‌های موجود برای شبیهسازی تجربی پدیده گوی درخشان
به‌شدت به انتخاب احیاکنندههای سوخت و شیوه اتمی کردن آن
بستگی دارد. نه تنها غبارهای کربن سیاه بلکه ظاهراً آئروژلهای
کربنی نیز که با لایه نازکی از الکترولیت کربنات مذاب پوشیده
شده و در یک اتمسفر اکسیدکننده حرارت داده شدهاند هم میتواند
اهداف آزمایشی ابتدایی خوبی برای ساخت منابع قوی الکتروشیمیایی
با حرارت بالا باشند که به‌وسیله جریانات قوس الکتریکی چندگانه
سطحی اتصال پیدا کرده و تا حدودی به مولد الکتروشیمیایی غباری
گوی درخشان ـ که در بالا توضیح داده شد ـ شبیه هستند.
