بررسی پیشنهاد جدید استانداردسازی ایران در پنجمین اجلاس کمیته بین‌المللی استانداردسازی فناوری نانو

پیشنهاد جدید استانداردسازی ایران با عنوان (Nanomaterials classification Nanotree) در پنجمین اجلاس بین‌المللی کمیته بین‌المللی استانداردسازی فناوری نانو (ISO/TC229) مورد بررسی قرار گرفت.

پنجمین نشست کمیته بین‌المللی استانداردسازی فناوری نانو (ISO/TC229) با همکاری
کمیته IEC/TC229 (کمیته فنی استانداردهای الکتریکی و الکترونیکی در فناوری نانو) از
۳ تا ۷ دسامبر ۲۰۰۷ در کشور سنگاپور برگزار شد.

این نشست در سه بخش: نشست کارگروه اول (تعاریف، اصطلاحات ونام‌گذاری مربوط به
فناوری نانو)، نشست کارگروه دوم (اندازه‌گیری و تعیین مشخصات در حوزه فناوری نانو)،
نشست کارگروه سوم (مسائل زیست محیطی، ایمنی و سلامت فناوری نانو) برگزار شد.

در کارگروه اول پیشنهاد جدید استانداردسازی ایران با عنوان Nanomaterials
classification (Nanotree)

که قبلاً در رأی‌گیری توسط کشورهای عضو فعال پذیرفته شده بود در این نشست مورد بحث
و بررسی تخصصی نمایندگان کشورهای شرکت کننده در جلسه قرار گرفت.

در این طرح نانومواد متداول بر اساس چند معیار مشخص به صورت سیستماتیک تقسیم بندی
شده‌اند و این تقسیم‌بندی می‌تواند به عنوان یک راهنما برای تعیین خط مشی کاری در
کارگروه اول وکارگروه دوم کمیته بین‌المللی استانداردسازی فناوری نانو مورد استفاده
قرار گیرد. طرحی که از طرف ایران پیشنهاد شد، تکمیل شده و توسعه یافته طرح قبلی بود
که در فاز دوم توسعه خود برای تبدیل به یک استاندارد بین‌المللی قرار دارد. این طرح
مورد توجه بسیاری کشورها قرار گرفت.

چند پیشنهاد و نظر در مورد افزایش هماهنگی بین قسمتهای مختلف و بررسی استانداردهای
قبلی موجود در این حوزه و استفاده از آنها در جهت تکمیل و بهبود طرح ارائه شد. و
طرح مورد نظر در جلسات مشاوران رئیس هم مطرح شد و در آن جلسه پیشنهاد شد که از این
طرح در کارگروه دوم و سوم هم می‌توان استفاده کرد و خصوصاً در کارگروه دوم می‌توان
در جهت تعیین استراتژی از آن استفاده کرد. در این نشست این طرح به عنوان ISO TR
(Technical Report)
و یک پروژه مستقل پذیرفته شد. حدوداً دو سال زمان جهت تصویب این
طرح به عنوان یک استاندارد بین‌المللی پیشنهاد شده بود که قرار شد این طرح وارد فاز
بعد شود، و در فاز بعد تکمیل شده و دوباره مورد بررسی تخصصی قرار گیرد.
توجه: لازم به ذکر است که یک سند استاندارد بین‌المللی از مرحله پیشنهاد تا تصویب
نهایی مراحل مختلفی را می‌گذارند و در هر فاز توسط کارشناسان کشورهای مختلف بررسی و
نظردهی می‌شود و بعد از تصویب در هر فاز وارد فاز بعدی می‌شود و معمولاً یک پروسه
زمانی ۲ تا ۵ سال را می‌گذراند.