رسیدن به بازار کاربردهای فناوری‌نانو، نیازمند زمان زیادی است

سرمایه‌گذاری فراوانی در سطح جهان در فناوری نانو صورت گرفته است. اما رسیدن به بازار کاربردهای فناوری‌نانو، نیازمند زمان زیادی است.

 فناوری‌نانو در موارد مختلفی اعم از
حسگرها، نمایشگرها، ترانزیستورها، ذخیره داده، ذخیره هیدروژن برای پیل‌های
سوختی، پیل‌های فوتوولتائیک برای استفاده از انرژی خورشیدی، تصفیه آب تا
فولاد و سوخت پیشران موشک‌ها کاربرد داشته و در سطح جهان، سرمایه‌گذاری‌های
فراوانی در این زمینه ـ‌چه در بخش خصوصی‌، چه دولتی‌ـ انجام شده‌است (آمریکا
سالانه ۸۰۰ میلیون دلار، ژاپن به همین میزان، اروپا ۲/۱ میلیارد دلار، چین
۱۵۰ میلیون دلار و هند صد میلیون دلار)؛ اما با این حال تبدیل نتایج این
تحقیقات به‌صورت محصولات تجاری در بازار، چندین سال زمان می‌برد و این نکته
را به‌راحتی می‌توان از ناموفق بودن بسیاری از شرکت‌های نوپای فناوری‌نانو
دریافت.

سابق بر این عمده تأکید شرکت‌های سرمایه‌گذار خطرپذیر بر سرمایه‌گذاری در
زمینه نانومواد و حوزه فناوری‌نانو معطوف بود که این روند در چند سال اخیر
تغییر کرده و به‌سمت حوزه فناوری‌های پاک با کاربرد‌هایی در انرژی خورشیدی،
تصفیه آب، ذخیره انرژی، پیل‌های سوختی، کنترل آلایندگی و غیره سوق پیش می‌رود.

با اثبات بیشتر بودن فواید اقتصادی فناوری‌نانو نسبت به فناوری اطلاعات و
پاسخ دادن به نگرانی‌هایی که در مورد سمیت و اثرات اجتماعی نانومواد وجود
دارد، می‌توان به ادامه سرمایه گذاری دولتی و ‌خصوصی در این بخش امیدوار
بود.