افزایش کیفیت کرم‌های ضد آفتاب با نانوذرات چربی

یک گروه تحقیقاتی بین‌المللی نشان داده‌‌است که اتصال کرم‌های ضد آفتاب به
نانوحامل‌های لیپید، می‌تواند قدرت آنها برای محافظت پوست در مقابل نور
ماورای بنفش (UV) خورشید را افزایش دهد، ضمن اینکه احتمال اثرات جانبی
ناخواسته آنها را نیز کاهش می‌دهد.

تحقیقاتی که به‌وسیله گروهی متشکل از محققان چینی، آلمانی و پرتقالی، در
زمینه ‌استفاده از نانوحامل‌های لیپید برای مولکول‌های کرم ضد آفتاب، انجام
شده‌است، نشان می‌دهد که آنها اثرات مثبت این محصول را افزایش می‌دهند، ضمن
اینکه جذب بالقوه و در نتیجه اثرات جانبی منفی آنها را کاهش می‌دهند.
اگرچه ایجاد فرمولاسیون‌هایی با فاکتورهای SPF (عامل حفاظت در مقابل نور
خورشید) بالاتر کار مشکلی است، این محققان نشان داند که ‌استفاده از
نانوذرات لیپید جامد(SLN) و حامل‌های لیپید نانوساختار(NLC) – که می‌توانند
نسبت به قبل، مقادیر بسیار بالاتری از کرم‌های ضد آفتاب را در خود نگه‌دارند
شوند – منجر به فاکتورهای SPF بالاتر می‌شود. طبق گفته این محققان حامل
لیپید نانوساختار موم کارنابا(carnauba)، مؤثرترین حامل است که اجازه
بارگذاری تا ۷۰ درصد و بنابراین رسیدن به فاکتورهای SPF بالاتر را می‌دهد.

کرم‌های ضد آفتاب شامل مولکول‌هایی هستند که با جذب اشعه‌های UV باعث حفاظت
از پوست می‌شوند و یا شامل موادی هستند که همانند یک مانع فیزیکی، نور UV
خورشید را پراکنده یا منعکس می‌کنند، و یا شامل هر دو هستند. در مورد
مولکول‌های جاذب UV، نگرانی از نفوذ احتمالی آنها به داخل پوست وجود دارد
که می‌تواند منجر به اثرات جانبی از قبیل سوزش پوست، حساسیت‌ها و سمیت شود،
همچنین نگرانی مشابهی نسبت به نفوذ مولکول‌های مانع فیزیکی خورشیدی، وجود
دارد که این نیز می‌تواند اثرات جانبی ناخواسته‌ای داشته باشد. طبق گفته
این محققان اتصال این مولکول‌ها به نانوذرات لیپید جامد(SLN) و حامل‌های
لیپید نانوساختار(NLC)، به جای قرار دادن آنها در یک امولسیون، می‌تواند
نفوذ آنها به داخل پوست و در نتیجه اثرات جانبی آنها را کاهش دهد.
این نانوحامل‌ها خودشان نیز همانند مانعی در مقابل اشعه UV عمل می‌کنند.
بنابراین اتصال اجزای کرم‌های ضد آفتاب به این نانوحامل‌ها منجر به افزایش
حفاظت در مقابل تابش اشعه UV می‌شود. این محققان گفتند: «این بدین معنی است
که در این حالت، در مقایسه با حالتی که از امولسیون‌ها استفاده می‌شود،
مقدار کرم‌های ضد آفتاب در فرمولاسیون می‌تواند کاهش یابد در حالی که سطح
حفاظت در مقابل اشعه UV ثابت باقی می‌ماند». کاهش مقدار اجزای فعال کرم‌ها،
ممکن است اثرات جانبی ناخواسته احتمالی را بیشتر کاهش دهد.
از فناوری‌نانو و نانوذرات به‌طور فزاینده‌ای در کرم‌های ضد آفتاب و
محصولات مرتبط با حفاظت در مقابل نور خورشید، استفاده می‌شوند، اگرچه
اکثریت اعتقاد دارند که این فناوری ممکن است منجر به پیشرفت‌های مهمی در
این زمینه شود، ولی هنوز در مورد کاربردش بحث‌هایی وجود دارد.
نتایج این تحقیق در International Journal of Cosmetic Science منتشر شده‌است.