تراشه های قابل کاشت برای اندازه گیری سطح گلوکز و لاکتوز در بدن

به گفته فوتوس پاپادیمیتراکوتولوس پرفسور شیمی و معاون موسسه علوم و مواد
دانشگاه Ucoon این موضوع بیشتر شبیه مسائل علمی تخیلی است ، ولی حقیقت دارد.
در اینجا ترکیبی از فناوری نانو و زیست شناسی بکار رفته است.

این نانو سنسور ها در حدود شش میلیمتر طول و عرض دارند و قادرند گلوکوز و
لاکتوز سربازان را چک کنند تا مطمئن شوند که سربازان تغذیه مناسب دارند و
خسته نیستند.

ارتش سعی میکند تا امکانات بیشتری برای سربازان فراهم کند و کنترل آنها از
راه دور امکان پذیر سازد به همین منظور کمک مالی زیادی را در این زمینه
کرده است.

این نانو سنسورها بقدری کوچک هستند که میتوان در مچ دست کار گذاشت شود و با
استفاده از دستگاهی شبیه ساعت مچی سطح گلوکز و لاکتوز سربازان را چک کند.
اما کار گذاری نانو سنسورها در بدن میتواند باعث بروز مشکلاتی از قبیل
التهاب شود ولی ا برای جلوگیری از بروز این مشکل محققان ژلی را ساختند که
حاوی مواد ضد التهاب است ونانو سنسورها میتواند تا حداقل ۳ ماه در بدن فرد
باقی بمانند.

محققان ابراز امیدواری کردند که بتواند از چنین فناوری برای افراد دیابتی
استفاده کنند و بتوانند با استفاده از میکرو الکترونیک تحولی بزرگ درعلم
پزشکی ایجاد کنند.